POLITYKA ZAGRANICZNA,
DYPLOMACJA
POLSKA > ROSJA
POLSKA > ROSJA
Ambasador RP w FR dr hab. Włodzimierz Marciniak |
Do takich należałoby zaliczyć wywiad z polskim ambasadorem w Moskwie, w którym impertynencje na przemian z idiotyzmami o Rosji, przeplatają się z mitomanią, arogancja, pychą i pobożnymi życzeniami.
,
Rosyjska opozycyjna i niskonakładowa „Nowaja Gazieta” (3 kwietnia br.) opublikowała wywiad z-cy red. naczelnego Andrieja Lipskija z amb. Włodzimierzem Marciniakiem, pt.: „Trajektorie naszego rozwoju rozchodzą się”. Wywiad miałki, sztampowy i nic nie wnosi. W zamyśle miał pokazać trudności w polsko-rosyjskich relacjach, a okazał się litanią znanych od lat pretensji.
„Nowaja Gazieta”, to niezależny periodyk społeczno-polityczny, zajmujący się głównie dziennikarstwem śledczym. Na kontakt z rosyjskimi wysokonakładowymi państwowymi dziennikami czy innymi mediami, polskim dyplomatom brakuje odwagi.
KONTEKST
Czytając
wywiad trzeba mieć na uwadze pewne realia:
Po pierwsze, ukazuje się on kilka dni po podaniu, z półrocznym wyprzedzeniem, do publicznej wiadomości przez kancelarię prezydenta Dudy - informacji o celowym braku zaproszenia rosyjskiego prezydenta na uroczystości 80. rocznicy napadu hitlerowców na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej.
Po drugie, tłumaczenie ostracyzmu polskich władz wobec Władimira Putina w tym przypadku, jest kuriozalne, niewytrzymujące krytyki racjonalnie myślących.
Po trzecie, oświadczenie polskich władz odebrano w Rosji nie tyle, jako deprecjonowanie prezydenta Putina, co obrażenie narodu rosyjskiego. A takiej zniewagi Rosjanie nie wybaczają.
Po pierwsze, ukazuje się on kilka dni po podaniu, z półrocznym wyprzedzeniem, do publicznej wiadomości przez kancelarię prezydenta Dudy - informacji o celowym braku zaproszenia rosyjskiego prezydenta na uroczystości 80. rocznicy napadu hitlerowców na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej.
Po drugie, tłumaczenie ostracyzmu polskich władz wobec Władimira Putina w tym przypadku, jest kuriozalne, niewytrzymujące krytyki racjonalnie myślących.
Po trzecie, oświadczenie polskich władz odebrano w Rosji nie tyle, jako deprecjonowanie prezydenta Putina, co obrażenie narodu rosyjskiego. A takiej zniewagi Rosjanie nie wybaczają.
W
moim przekonaniu, MSZ, który nb. rekomendował w lutym tego roku prezydentowi
Dudzie zaproszenie Władimira Putina do Polski, zdaje sobie sprawę, że tym
oświadczeniem, polskie władze zagalopowały się, co zostało negatywnie odebrane
nie tylko w Rosji, ale i w Europie.
Przy
czytaniu wywiadu z amb. Marciniakiem, odniosłam wrażenie, że jest to „ustawka”,
chociaż jej cel nie do końca wydaje się być jasny. Nie padały ze strony
rosyjskiego dziennikarza żadne pytania dot. prezydenta Putina, traktowanego w
Polsce, jako persona non grata, tak jakby dla Rosjanina nie był to żaden
dyshonor. Nie było pytań o dewastowane groby i pomniki żołnierzy radzieckich,
co mocno oburza Rosjan. Sprawy Krymu i wschodniej Ukrainy potraktowane są „po
łebkach”. Red. Lipskij pozwolił za to ambasadorowi na demonstrację warunków, na
jakich Polska może z Rosją oficjalnie rozmawiać, zatykając przy tym uszy na
jego impertynencje. Tematyka wywiadu do znudzenia ta sama: Smoleńsk, Nord Stream2,
Rosja nam zagraża, NATO, bazy USA w Polsce, relacje z Obwodem Kaliningradzkim.
A odpowiedzi powszechnie znane. I do znudzenia: Rosja musi, Rosja powinna,
Rosja winna, Rosja zagraża.
Ale zdarzyły się istne perełki.
Ale zdarzyły się istne perełki.
CYMELIA SMOLEŃSKIE
„W Rosji
nie docenia się wartości psychicznego załamania w polskim społeczeństwie,
związanego z zachowaniem władz Federacji Rosyjskiej po katastrofie smoleńskiej
z 2010 r. Może się wydawać, że to tylko tło naszych relacji, że to nie jest
głównym tematem, ale dla nas ma kluczowe znaczenie”, wyjaśnia amb.
Marciniak.
Dla reputacji w polskich oczach, Rosja powinna łamać prawo we własnym kraju? I to publicznie mówi dyplomata? Zadziwiające.
A potem się dziwi, że Rosjanie nie chcą się kontaktować z polskimi władzami. „Rozmawiamy tylko w tych obszarach, które są absolutnie potrzebne stronie rosyjskiej — kwestie celne, tranzyt drogowy, wydawanie zezwoleń”, przyznaje amb. Marciniak”.
- Nikt w Polsce, poza Jarosławem Kaczyńskim nie cierpi na psychiczne załamanie z powodu reakcji Rosji na katastrofę!
- Cierpienia psychiczne prezesa PiS nie są wartością dla Polaków!
- Nie mają one po 9 latach od katastrofy żadnego znaczenia, poza rozbawieniem z poczynań komisji śledczej Antoniego Macierewicza.
Dla reputacji w polskich oczach, Rosja powinna łamać prawo we własnym kraju? I to publicznie mówi dyplomata? Zadziwiające.
A potem się dziwi, że Rosjanie nie chcą się kontaktować z polskimi władzami. „Rozmawiamy tylko w tych obszarach, które są absolutnie potrzebne stronie rosyjskiej — kwestie celne, tranzyt drogowy, wydawanie zezwoleń”, przyznaje amb. Marciniak”.
CYMELIA GOSPODARCZE
Rosjanie
nie chcą też pozytywnie reagować na polskie pomysły. Ambasador skarży się, że
na ostatnim forum ekonomicznym w Petersburgu był wiceminister infrastruktury,
bajał o kolejach w kontekście chińskiego projektu dot. Jedwabnego Szlaku. „Wydawało nam się, że te projekty powinny być
interesujące dla strony rosyjskiej, dlatego zaskoczył nas fakt, że wystąpienie
naszego wiceministra spotkało się z głębokim milczeniem”, biadolił
ambasador.
A co mieli robić Rosjanie, skoro istnieją już połączenia kolejowe w relacji równoleżnikowej i są rozwijane, m.in. z Chin do Obwodu Kaliningradzkiego. W Rosji nie rozmawia się już o projektach, ale o poziomie ich realizacji.
A co mieli robić Rosjanie, skoro istnieją już połączenia kolejowe w relacji równoleżnikowej i są rozwijane, m.in. z Chin do Obwodu Kaliningradzkiego. W Rosji nie rozmawia się już o projektach, ale o poziomie ich realizacji.
Definicja
gazociągu Nord Stream2, jaką zaprezentował ambasador, może zwalić z nóg. Wg
niego, „jeśli Niemcy przeobrażą się w
głównego maklera rosyjskiego gazu w Europie, to jest to, oczywiście, projekt
polityczny. Z naszego doświadczenia historycznego, wynika, że taki sojusz nie
zawsze dobrze się dla nas kończy”. Oczywiście chodzi o sojusz Rosji z
Niemcami.
Ręce opadają!
Ręce opadają!
CYMELIA POLITYCZNE I
MILITARNE
Z
polityką zagraniczną Rosji ambasador też ma problemy, bo to kwestia zaufania i
przewidywalności. A tej wg niego - nie ma. Nie słucha ze zrozumieniem, co
jawnie i publicznie mówi prezydent Putin lub minister Ławrow. Gdyby słuchał,
polityka Rosji byłaby bardziej dla niego zrozumiała. Ambasador jest przekonany,
co wynika z wywiadu, że Polsce grozi agresja ze strony Rosji, stąd konszachty z
USA, NATO i wyciąganie z rękawa, co chwila art. V Traktatu NATO.
Są też z problemy z rozmowami na tematy „trudne”. „Mamy wspólną grupę dla tzw. "spraw trudnych", ale, niestety, ze strony rosyjskiej brak zainteresowania dyskusją na temat trudnych pytań”.
Rosji się nie dziwię, bo te tematy to „Sowiety”, stalinizm z wywracaniem historii do góry nogami. I nic więcej.
Rosyjskie wojsko, to kolejna bolączka ambasadora. Za dużo samolotów nad Bałtykiem, pilnujących rosyjskich granic, co grozi polskim pilotom w służbie NATO niebezpiecznymi incydentami.
Z manewrami też kłopot, bo nie wiadomo ilu naprawdę rosyjskich żołnierzy jest na ćwiczeniach i dlaczego ćwiczą obronę przed atakami z Zachodu. O tym, że jest to reakcja na zachowanie się NATO u granic Rosji, czy wielkich polsko-amerykańskich manewrów przy rosyjskiej granicy - nie wspomina.
Ale przyznaje, że „wszystko to wynika z wzrostu wzajemnej nieufności między blokiem NATO i Federacją Rosyjską, a Polska, jak wiadomo, jest członkiem NATO”.
Są też z problemy z rozmowami na tematy „trudne”. „Mamy wspólną grupę dla tzw. "spraw trudnych", ale, niestety, ze strony rosyjskiej brak zainteresowania dyskusją na temat trudnych pytań”.
Rosji się nie dziwię, bo te tematy to „Sowiety”, stalinizm z wywracaniem historii do góry nogami. I nic więcej.
Rosyjskie wojsko, to kolejna bolączka ambasadora. Za dużo samolotów nad Bałtykiem, pilnujących rosyjskich granic, co grozi polskim pilotom w służbie NATO niebezpiecznymi incydentami.
Z manewrami też kłopot, bo nie wiadomo ilu naprawdę rosyjskich żołnierzy jest na ćwiczeniach i dlaczego ćwiczą obronę przed atakami z Zachodu. O tym, że jest to reakcja na zachowanie się NATO u granic Rosji, czy wielkich polsko-amerykańskich manewrów przy rosyjskiej granicy - nie wspomina.
Ale przyznaje, że „wszystko to wynika z wzrostu wzajemnej nieufności między blokiem NATO i Federacją Rosyjską, a Polska, jak wiadomo, jest członkiem NATO”.
CYMESY Z WZAJEMNYCH RELACJI
Kontakty
polsko-rosyjskie, są w opisie ambasadora, jak kłębek wełny, którym bawiły się
koty, wysoce poplątane. W jednym zdaniu dobre, w kolejnym fatalne. Ale „obraz
nie jest tak smutny, jak to często jest rysowany w rosyjskich mediach”,
choć „naprawdę dzisiaj kontakty znajdują
się na niższym poziomie”, „istnieją
wyraźne oznaki, że nie są one tak intensywne, jak to było kiedyś”.
Likwidacja
małego ruchu granicznego z Obwodem Kaliningradzkim, wg amb. Marciniaka, to
zwyczajnie powrót do reżimu wizowego. Nic się nie stało. „Według naszych i rosyjskich danych, teraz z wizami z Obwodu
Kaliningradzkiego do Polski przyjeżdża więcej obywateli rosyjskich, niż
wcześniej”, zapewnia ambasador.
Tylko nie wiadomo, dlaczego samorządowcy z polskich gmin i powiatów nadgranicznych są wściekli i narzekają na ograniczenie kontaktów polsko-rosyjskich.
Tylko nie wiadomo, dlaczego samorządowcy z polskich gmin i powiatów nadgranicznych są wściekli i narzekają na ograniczenie kontaktów polsko-rosyjskich.
***
Po
przeczytaniu wywiadu mam się wrażenie, że ambasador RP w Moskwie i cały MSZ,
zupełnie nie rozumieją Rosji i Rosjan i nie uczą się na własnych błędach. Nasza
dyplomacja nie dostrzega, że uznając Putina za persona non grata na
uroczystościach 1 września na Westerplatte, obrażone zostały narody d. ZSRR, a
tym samym obecny naród rosyjski, bo tak to zostało odebrane w Rosji. Nie
rozumie, że jest to zniewaga, której Rosjanie Polakom nie wybaczą.
Rosjanie mogli oczekiwać od polskiego ambasadora w wywiadzie dla rosyjskiego medium chociażby próby złagodzenia ostrego już konfliktu. Dostali połajanki, impertynencje i stek bzdur, jak stwierdzenie, że Rosja „najwyraźniej nie ma ochoty, by coś zmienić, przynajmniej na razie. Możliwe, że na coś czekają, że zaraz coś się stanie”.
Rosjanie mogli oczekiwać od polskiego ambasadora w wywiadzie dla rosyjskiego medium chociażby próby złagodzenia ostrego już konfliktu. Dostali połajanki, impertynencje i stek bzdur, jak stwierdzenie, że Rosja „najwyraźniej nie ma ochoty, by coś zmienić, przynajmniej na razie. Możliwe, że na coś czekają, że zaraz coś się stanie”.
Ambasador
chyba nie wie, że obudzenie się z ręką w nocniku nie należy do przyjemności.
Opublikowano
(bez noty biograficznej)
SPUTNIK, Polska (Rosja
4 kwietnia 2019r.
https://pl.sputniknews.com/opinie/2019040410158652-litania-znanych-od-lat-pretensji-sputnik/
(bez noty biograficznej)
SPUTNIK, Polska (Rosja
4 kwietnia 2019r.
https://pl.sputniknews.com/opinie/2019040410158652-litania-znanych-od-lat-pretensji-sputnik/
Wywiad w oryginale
(w jęz. rosyjskim),
"Nowaja Gazieta",
3 kwietnia 2019r.
(w jęz. rosyjskim),
"Nowaja Gazieta",
3 kwietnia 2019r.
***
Dr hab. nauk humanistycznych
Włodzimierz Marciniak (ur. 1954), politolog zajmujący się Rosją, nauczyciel akademicki,
dyplomata. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego.
Od
2016 ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Federacji Rosyjskiej.
Doktoryzował się pracą: „Teoria w poszukiwaniu praktyki. Przesłanki filozoficzne marksowskiej myśli społecznej”, natomiast habilitował się pracą pt.: „Rozgrabione imperium. Upadek Związku Sowieckiego i powstanie Federacji Rosyjskiej”, wydanej drukiem w 2001 i 2004 r.
W latach 1992 -1997 pracował na stanowisku radcy w Ambasadzie RP w Moskwie
Doktoryzował się pracą: „Teoria w poszukiwaniu praktyki. Przesłanki filozoficzne marksowskiej myśli społecznej”, natomiast habilitował się pracą pt.: „Rozgrabione imperium. Upadek Związku Sowieckiego i powstanie Federacji Rosyjskiej”, wydanej drukiem w 2001 i 2004 r.
W latach 1992 -1997 pracował na stanowisku radcy w Ambasadzie RP w Moskwie
Od
2001 jest członkiem redakcji czasopisma „Obóz”. Od 2008r. zasiada w Polsko-Rosyjskiej Grupie ds.
Trudnych.
13
października 2016 objął stanowisko ambasadora RP w Rosji. 9 listopada 2016
złożył listy uwierzytelniające na ręce prezydenta Władimira Putina.
W pracy naukowej zajmuje się głównie tematyką współczesnej Rosji oraz rosyjskiej myśli politycznej i społecznej. Jest autorem licznych artykułów naukowych i publicystycznych, uczestnikiem konferencji i programów badawczych oraz komentatorem bieżących wydarzeń politycznych w Rosji.
W pracy naukowej zajmuje się głównie tematyką współczesnej Rosji oraz rosyjskiej myśli politycznej i społecznej. Jest autorem licznych artykułów naukowych i publicystycznych, uczestnikiem konferencji i programów badawczych oraz komentatorem bieżących wydarzeń politycznych w Rosji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz