Czy Polakowi ... „warto być Polakiem”?

Jarosław Kaczyński, prezes PiS w sali obrad Sejmu RP

Ten dosyć irracjonalny slogan od dawna funkcjonuje w ideologii i propagandzie PiS, jest też fragmentem tytułu albumu wydanego przez SPIN AR „Prezydent Lech Kaczyński. Warto być Polakiem”, wydanym po wystawie „Być Polakiem”. Obecnie w Polsce, Polakiem jest się wtedy, gdy zadekretuje to prezydencki bliźniaczy brat - Jarosław Kaczyński, a kryteria polskości są dosyć szczególne. 

Prezes PiS w programie I Polskiego Radia, komentując wybory prezydenckie, które dla niego były „starciem cywilizacyjnym”, stwierdził, że: „Jeśli ktoś uważa, że warto być Polakiem, to musi stać po stronie, która broni tradycyjnych wartości i chce przebudowywać naszą rzeczywistość, żeby była bardziej sprawiedliwa”, i dodał: „Żeby to wszystko, co się wokół nas dzieje, było prowadzone w sposób sprawiedliwy i sprawny”.

Kolejna selekcja społeczeństwa na Polaków i „nie-Polaków”, dokonana przez prezesa PiS, wywołała duży sprzeciw, co było zresztą do przewidzenia.

Red. Krzysztof Luft

Krzysztof Luft, b. rzecznik polskiego rządu, którego cytuję dla przykładu, skwitował to dosadnie: ”Podobno zdaniem żoliborskiego „inteligenta” nie jestem Polakiem, bo nie podzielam jego wartości, które ten obleśny obłudnik zademonstrował wczoraj w Łagiewnikach. Coraz chętniej myślę o tym, że nie mam nic wspólnego z tym opętanym psychopatą”.
Mnie Jarosław Kaczyński po prostu – obraził. 
Odbiera mi bezprawnie polskość, bo nie podzielam jego ideologii, nie chcę przebudowy Polski przez PiS i zagłosowałam na kandydata opozycji.

KTO TY JESTEŚ? POLAK MAŁY

Pocztówka z okresu międzywojennego

Administracja Edynburga w mojej brytyjskiej metryce napisała, że rodzice byli Polakami. Dla Brytyjczyków, aczkolwiek urodzona na ich wyspach i stanowiąca „własność Korony”, po rodzicach byłam Polką. I chociaż byłam dwujęzyczna, mieszkałam z rodzicami na obczyźnie a rodzina była ekumeniczna, to już, jako trzylatka znałam „Katechizm polskiego dziecka” na pamięć, co mniej więcej brzmiało wówczas tak: „Mammy, mammy, I’m Polka mała”. Niewiele rozumiałam ze wskazań Władysława Bełzy zawartych w jego patriotycznym wierszyku dla dzieci z 1900r. Za ojczyznę nie chciałam oddać życia, jej zdobycie „krwią i blizną” kojarzyło mi się z hitlerowskimi nalotami na Londyn, ale, że jestem „Połka mala”, to miałam zakodowane raz na zawsze
Polska administracja, od przekroczenia polskiej granicy 5 lipca 1947r., także nie kwestionowała mojej polskości i wszędzie byłam, i jestem nadal, polską obywatelką narodowości polskiej. 

Konstytucja RP podkreśla, że „Obywatelstwo polskie nabywa się przez urodzenie z rodziców będących obywatelami polskimi. Inne przypadki nabycia obywatelstwa polskiego określa ustawa” (art.34.1) i „Obywatel polski nie może utracić obywatelstwa polskiego, chyba, że sam się go zrzeknie” (art.34.2).

Jakby nie patrzeć, jestem Polką, czy to się prezesowi PiS podoba, czy nie. Tak samo, jak pozostałe miliony polskich obywateli. Odebrać mi bycia Polką, ani polskości nikomu innemu - nie może.

UWARUNKOWANA POLSKOŚĆ

Wyjątkowo duża frekwencja wyborcza, blisko 70% i wysoki wynik wyborczy Rafała Trzaskowskiego, niewątpliwie wstrząsnęły Jarosławem Kaczyńskim. Niewiele ponad 10 mln Polaków z prawem wyborczym jednoznacznie opowiedziało się przeciwko PiS i zagłosowało na kandydata opozycji, na dodatek różnica głosów była bardzo niska, zaledwie ciut ponad 2%, kilka setek tysięcy ludzi. Zszokowany Kaczyński ocenił wybory nie w kategorii demokratycznej procedury, lecz w kategoriach bitwy: starciem dwóch cywilizacji.

J.Kaczyński, prezes PiS i jego protegowany - Andrzej Duda, prezydent RP.

Elektorat opozycji określił, jako tych, którzy „chcą narzucić Polsce rewolucję Zachodu”, a zwolenników Andrzeja Dudy, tymi, którzy kultywują „wartości tradycyjne” i wiedzą, że ta „rewolucja” może Polakom i Polsce mocno zaszkodzić
I tak po wyborach, Jarosław Kaczyński wyodrębnił, wbrew polskiej konstytucji - ponad 10 mln „nie-Polaków”, którzy w jego ocenie zostali zdyskwalifikowani w polskości za brak poparcia „obrony tradycyjnych wartości”, tudzież „sprawiedliwej rzeczywistości”, które wg PiS urzeczywistnia Andrzej Duda. Jak dodamy tych, co na wybory nie poszli i oczywiście na Dudę nie głosowali, to wg kryteriów Kaczyńskiego, mamy w Polsce o 50% więcej  „nie-Polaków” niż „prawdziwych Polaków”.  

KARABIN NA SZNURKU

Plakat z 2020r.

Dla lidera rządzącej partii jest to bardzo wielki problem. To znaczy, że znakomita większość dorosłego społeczeństwa nie podziela ani planów dla Polski lansowanych przez PiS, ani sposobu rządzenia państwem. 
Ani też kreowanej ideologii, będącej schizoidalną mieszanką historycznych matryc i sloganów z międzywojennej Polski, romantycznego XIX-wiecznego patriotyzmu, z elementami ideologii bolszewickiej, nazistowskiej i nacjonalistycznej, z dodatkiem katolickiej dewocji. Znakomicie to zresztą obrazuje narzucana społeczeństwu polityka historyczna kreowana przez PiS. 

Skąd to się bierze? 
Pokażę to na przykładzie mojej rodziny.

Plakat z 1920r.

Poproszona przez towarzystwo historyczne o wspomnienia wojenne związane z okolicami rodzinnego ziemiańskiego majątku na Mazowszu, moja kuzynka, 18 lat starsza od prezesa PiS, zlała w swojej relacji opisy wojny polsko-bolszewickiej z rodzinnych opowieści (nasi dwaj wujowi byli uczestnikami tej wojny) z epizodami II wojny światowej. 
I w efekcie w jej słów wyłonił się elegancki hitlerowiec, pachnący i czysty, który „grał na fortepianie i dał dzieciom cukierki”, a za nim przyszedł „ruski sołdat”, cuchnący, „szczerbaty z karabinem na sznurku”, wprawdzie nikogo nie zgwałcił, ale coś tam ukradł. Tyle, że akurat przez wspominane mająteczki ziemskie żadne radzieckie wojsko nie przechodziło, a opis żołnierza radzieckiego jest żywcem zdarty z plakatów okresu wojny polsko-bolszewickiej. 
 To przykład, jak pewne „tradycyjne wartości” funkcjonują w naszym społeczeństwie. 

SCHIZOIDALNOŚĆ

„Bóg, Honor i Ojczyzna”, „Prawdziwy Polak-katolik”, „Bolszewika, gon, goń, goń”, „Hej, kto Polak, na bagnety!...”„Kto ty jesteś? Polak mały”, „Chroń nas Matuchno Częstochowska”, „Nie rzucim ziemi skąd nasz ród” - to na ustach.

Karykatura z okresu międzywojennego dot. odzyskania przez Polskę niepodległości

A w rzeczywistości: polityczny cynizm, wyrachowanie i mściwość, megalomania i autokratyzm, antagonizowanie grup społecznych i segregacja ludzi, ich stygmatyzowanie i represjonowanie, korupcja polityczna, nepotyzm, tolerancja pedofilii katolickiego kleru, chamstwo i agresja w dyspucie publicznej, publiczne kłamstwa, bezmyślność i obłuda sfer rządzących, łamanie konstytucji i brak poszanowania prawa, chroniczne naruszanie godności oponentom. Litania grzechów i przywar lidera PiS i jego obozu jest znacznie dłuższa.
Trudno to wszystko nazwać „wartościami” i oczekiwać bezwzględnej ich akceptacji. Chociaż przymiotnik „tradycyjne” jest raczej adekwatny. O polskim kundlizmie pisał Melchior Wańkowicz, zjawisko dulszczyzny opisała Gabriela Zapolska, „Pawiem narodów byłaś i papugą”, pisał o polskiej polityce zagranicznej Juliusz Słowacki, nad kołtuńskimi obyczajami pastwił się Tadeusz Boy Żeleński.
Polskie społeczeństwo, od dziesięcioleci, jest oceniane przez socjologów i psychologów społecznych, jako schizoidalne, tj. preferujące emocje i działania pod ich wpływem a potem dopiero sięgające po rozum do głowy i oceniające skutki swego działania.  I to wykorzystuje Kaczyński. Z jednej strony serwuje pompatyczne, emocjonalne słowa o enigmatycznych „wartościach”, zwłaszcza patriotyczno-religijnych, plączących się w polskich małomiasteczkowych głowach, a z drugiej – stosuje zimne, wyrachowane działania w partykularnych celach, sądząc, że są dla nich niewidoczne.

Ale gdy społeczeństwo staje się bardziej wyedukowane, świadome, obywatelskie –mniej ulega narzucanym emocjom. I nagle okazuje się, że drzemie w nim siła, zdolna stanąć Kaczyńskiemu na drodze.

 „Niejednego głupca chroni jego urząd”, mawiał Cyceron a Kaczyński dla swojej wygody politycznej rzymską maksymę wcielił w życie.

Zapomniał tylko, że cywilizacja zachodnia rozwinęła się, urząd z bohaterem Cycerona już nie wystarczy, a rzeczywistość wskazuje, że Polak ukształtowany wg wzoru Kaczyńskiego, jest postacią przerażającą i destruktywną.

Artykuł dla portalu rosyjskiego radia
Sputnik Polska/MIA Rossija Segodnia/Russia Today,
23.07.2020, Moskwa 
https://pl.sputniknews.com/opinie/2020072312789509-czy-polakowi-warto-byc-polakiem-sputnik/

Szczyt UE i rozmowy Merkel z Putinem

Charels Michel, przewodniczący Rady Europejskiej

Z dniem 1 lipca, Niemcy objęły prezydencję w Unii Europejskiej. W połowie lipca pod egidą Niemiec odbywa się nadzwyczajny szczyt państw UE (17-19 lipca, w Brukseli), by przedyskutować i zatwierdzić unijny budżet oraz rozwiązać problemy związane z koronawirusem. Podstawą dyskusji jest propozycja wieloletniego budżetu UE i pakietu odbudowy, którą przedstawił przewodniczący Rady Europejskiej (RE) - Charles Michel. 
„Cele naszej odbudowy można podsumować w trzech słowach: konwergencja, odporność i transformacja. Konkretnie oznacza to, że musimy naprawić szkody spowodowane przez Covid-19, zreformować nasze gospodarki i przemodelować nasze społeczeństwa” zapowiedział przewodniczący Rady Europejskiej.

WALKA O DUŻE PIENIĄDZE I KŁOPOTY Z PRAWORZĄDNOŚCIĄ

Przywódcy unijni rozmawiają od piątku o pakiecie finansowym, opiewającym na około 1,82 bln euro, na który składa się Fundusz Odbudowy wynoszący 750 mld euro oraz budżet UE na lata 2021-2027 w wysokości 1,074 bln euro.

Unijne M3:Angela Merkel, Emmanuel Macron i Charles Michel

Już trzeci dzień unijni liderzy nie mogą dojść do porozumienia, a kanclerz Angela Merkel nie jest pewna, czy uda jej się ten szczyt zakończyć jakimiś rozstrzygnięciami.
Jak na razie, został on przedłużony o jeden dzień, trwają konsultacje w grupach, rozmowy dwustronne, scysje i awantury, między innymi między prezydentami Węgier i Francji. Stawia się też dosyć mocno polski premier Mateusz Morawiecki, który swoim zachowaniem jednoznacznie potwierdził, że z praworządnością w Polsce jest fatalnie. Nie zgodził się, by dotacje unijne, w tym także przeznaczone na walkę z korona wirusem, były uwarunkowane oceną praworządności w danym kraju. Chodzi też o zachowanie reżimu finansowego i dyscypliny oszczędnościowej, co lansuje m.in. prezydent Emmanuel Macron.
Charles Michel zaproponował 1,074 mld EUR na realizację długoterminowych celów UE i na zapewnienie pełnego wykonania planu odbudowy unijnej gospodarki. Propozycja ta jest w dużym stopniu oparta na propozycji z lutego, która odzwierciedlała dwuletnie dyskusje z państwami członkowskimi.
W następstwie dwustronnych dyskusji z unijnymi przywódcami przewodniczący Charles Michel określił sześć głównych elementów możliwego porozumienia. Poza określeniem wysokości wieloletniego unijnego budżetu, Charles Michel, zaproponował też, by:

Rabaty ryczałtowe - miałyby zostać utrzymane dla Danii, Niemiec, Holandii, Austrii i Szwecji; 
Rozmiar funduszu odbudowy - Komisja Europejska miałaby zostać uprawniona do pożyczenia państwom unijnym maksymalnie 750 mld EUR (w drodze decyzji w sprawie zasobów własnych). Środki te mogą być wykorzystywane na pożyczki wzajemne i wydatki w ramach programów finansowanych z wieloletniego budżetu. 
Pożyczki i dotacje - Charles Michel zaproponował utrzymanie równowagi między pożyczkami, gwarancjami i dotacjami, tak, aby uniknąć przeciążania państw członkowskich o wysokich poziomach zadłużenia. „Ma to ogromne znaczenie również dla przyszłości jednolitego rynku oraz zapobiegania większym rozbieżnościom i fragmentacji”, powiedział. 
Podział środków z Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (RRF) - pieniądze miały trafić do krajów i sektorów najbardziej dotkniętych kryzysem: 70% środków z RRF zostanie przydzielonych w latach 2021–2022 przy zastosowaniu kryteriów określonych przez Komisję, a 30% w 2023 r., po uwzględnieniu spadku PKB odnotowanego w latach 2020–2021. Cała kwota powinna zostać rozdysponowana do 2026 r.

Zarządzanie i warunki korzystania z budżetu unijnego wywołały największe kontrowersje wśród liderów unijnych państw. Zwłaszcza trzeci z proponowanych warunków.

* Pierwszy warunek - państwa członkowskie mają przygotować krajowe plany odbudowy i zwiększania odporności na lata 2021–2023 zgodnie z europejskim semestrem, a w szczególności z zaleceniami dla poszczególnych krajów. Przegląd tych planów nastąpi w 2022 r. Ich ocenę zatwierdzi Rada Europejska w głosowaniu większością kwalifikowaną na wniosek Komisji. 
* Drugi warunek - 30% środków ma zostać przeznaczonych na projekty związane z klimatem. Wydatki w ramach wieloletniego budżetu i Next Generation EU muszą być zgodne z unijnym celem, którym jest osiągnięcie neutralności klimatycznej do 2050 r., z celami klimatycznymi UE 2030 i z porozumieniem paryskim. 
* Trzeci warunek - wiąże się z praworządnością i europejskimi wartościami. „Robimy istotny krok w kierunku zakotwiczenia praworządności i wartości w naszym projekcie europejskim i dlatego proponuję ścisłe uzależnienie finansowania od poszanowania ładu i praworządności”, powiedział przewodniczący RE.

Nie są one akurat żadnym zaskoczeniem dla liderów unijnych, bowiem dyskusje trwały dwa lata, a ostatnia miała miejsce miesiąc temu.

19 czerwca unijni przywódcy omówili w trybie wideokonferencji projekt nowego planu odbudowy oraz wieloletnich ram finansowych 2021–2027, zaprezentowany przez Komisję Europejską 27 maja 2020 r. Po tym spotkaniu, przewodniczący Rady Europejskiej Charles Michel przystąpił do negocjacji politycznych z unijnymi przywódcami. „Mamy świadomość, że konieczne jest jak najszybsze podjęcie decyzji”, powiedział. Nie mniej jednak państwa Europy wschodniej nie bardzo chcą się godzić na warunki stawiane przez UE.

15 lipca, wysyłając zaproszenia na szczyt, Charles Michel napisał: 

„W piątek, po raz pierwszy od początku kryzysu związanego z COVID-19, będziemy mogli ponownie spotkać się w Brukseli.
Pandemia pozbawiła życia wielu ludzi w całej Europie i była poważnym ciosem dla naszych gospodarek i społeczeństw. Nadal wpływa na nasze życie. Cały wysiłek musimy skoncentrować na trwałej odbudowie. Dlatego nasze spotkanie w tym tygodniu poświęcone będzie wieloletnim ramom finansowym i planowi odbudowy.
Od ostatniego szczytu w czerwcu intensywnie z Państwem współpracowaliśmy i z uwagą odnotowywaliśmy Państwa obawy. W oparciu o to przedstawiłem propozycję wyeliminowania głównych trudności i pogodzenia różnych stanowisk. Znalezienie porozumienia będzie wymagać od wszystkich stron dużego wysiłku i woli politycznej. To jest właściwy moment. Porozumienie jest konieczne. Musimy znaleźć praktyczne rozwiązania i dojść do zgody z korzyścią dla naszych obywateli.
Nasze spotkanie rozpocznie się w piątek o 10 rano od tradycyjnej wymiany poglądów z przewodniczącym Parlamentu Europejskiego Davidem Sassolim. Następnie odbędzie się pierwsza sesja robocza, nasz punkt wyjścia.
Cieszę się, że znowu będę mógł Państwa powitać w Brukseli!”

Jak na razie ani woli politycznej, ani chęci porozumienia – nie widać.

TELEFON DO PUTINA

Prezydent Rosji Władimir Putin

W tym samym czasie 15 lipca, dwa dni przed rozpoczęciem szczytu i swoimi urodzinami, kanclerz Merkel zadzwoniła do prezydenta Rosji, Władimira Putina. Bowiem pewne sprawy europejskie wymagają konsultacji obustronnych, przede wszystkim dot. Ukrainy oraz unijnej polityki zagranicznej.
W obustronnych rozmowach główną uwagę zwrócono na sytuację na południowym wschodzie Ukrainy. Prezydent Rosji podkreślił kontr produktywność podejmowanych przez stronę ukraińską prób zniekształcenia treści porozumień mińskich. Podkreślono, że linia Kijowa dotycząca wybiórczego wypełniania zobowiązań wynikających z tego dokumentu - prowadzi proces negocjacji w ślepy zaułek.
Obie strony negatywnie oceniły ostatnie wypowiedzi ukraińskich urzędników o konieczności rewizji mińskiego pakietu środków. Fakt braku alternatywy dla porozumień mińskich potwierdzono, jako jedyną podstawę rozstrzygnięcia wewnętrznego konfliktu ukraińskiego
W tym kontekście zarówno prezydent Putin, jak i kanclerz Merkel, zwrócili uwagę na znaczenie pełnej i bezwarunkowej realizacji Pakietu Środków i decyzji podjętych na szczytach Kwartetu Normandzkiego, w tym w Paryżu 9 grudnia 2019 r.
Władimir Putin i Angela Merkel opowiedzieli się za wzmożeniem działań w tym kierunku, przede wszystkim poprzez pomocników przywódców Rosji, Niemiec, Francji i Ukrainy.

Omawiając sytuację wokół Iranu, prezydent Rosji podkreślił daremność presji sankcyjnej na Teheran oraz celowość działań na rzecz zachowania Wspólnego Kompleksowego Planu Działań w sprawie irańskiego programu jądrowego, zatwierdzonego rezolucją Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2231.

Władimir Putin i Angela Merkel wymienili też oceny sytuacji w Libii. Wyrażono wspólną opinię o potrzebie przezwyciężenia kryzysu w tym kraju wyłącznie metodami politycznymi i dyplomatycznymi oraz nawiązania dialogu między Libią, zgodnie z postanowieniami konferencji berlińskiej z 19 stycznia 2020 r. I zapisanymi w rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2510.

Poruszyli także szereg aktualnych kwestii w programie dwustronnym, w tym współpracę w walce z rozprzestrzenianiem się zakażenia koronawirusem.

ŁATWIEJ ROZMAWIAĆ Z ROSJĄ NIŻ Z POLSKĄ I WĘGRAMI

Trudne rozmowy: po prawej stronie stoły, drugi z przodu - polski premier Mateusz Morawiecki, drugi od końca - premier Węgier Wiktor Orban, Bruksela, 19.07.2020

I o ile łatwiej było kanclerz Merkel dogadać się z rosyjskim prezydentem, to dyskusja z 27 liderami UE idzie jej jak po grudzie, i do kompromisu jeszcze daleko.
Dzisiaj w Brukseli po godz. 17 rozpoczęły się konsultacje przywódców zbuntowanych państw i wiodących: z liderami Polski i Węgier, rozmawiają liderzy Niemiec, Francji, Włoch, Portugalii. "To kluczowy moment. Uważam, że albo osiągniemy przełom, albo rozjeżdżamy się do domu" - powiedział PAP wysoki rangą unijny dyplomata.
Kwestia praworządności radykalnie dzieli unijnych przywódców. Węgierski premier Wiktor Orban uważa, że za łamanie tej podstawowej zasady unijnej, powinno grozić wyrzuceniem ze Wspólnoty. „Zgadzamy się, co do tego, że praworządność jest podstawą funkcjonowania w Unii. Więc, jak ktoś nie przestrzega tych zasad, to powinien natychmiast opuścić UE. I tu jest zgoda w 100 proc., powinien wyjść z UE, ale nie powinien być karany finansowo”, mówił kuluarach szczytu Wiktor Orban. Problem w tym, że Węgry są objęte unijną procedurą z art. 7 traktatu o UE – właśnie za łamanie zasad praworządności.
Podobną procedurą objęta jest Polska, która podobnie jak Węgry, blokuje wspólne porozumienie unijne. „Propozycja dotycząca klauzuli praworządności jest według nas nadużywana. Nie możemy się zgodzić na taki ogólnie sformułowany warunek. Jest to narzędzie w rękach silniejszych państw, które mogą zacząć szantażować inne państwa”, przekonywał przed kolejną turą rozmów premier Mateusz Morawiecki.

Przywódcy krajów UE mieli wznowić obrady w pełnym składzie w niedzielne popołudnie (19 lipca), jednak nie udało się to z uwagi na trwające konsultacje w mniejszych grupach. Rada Europejska miała się ponownie zebrać o godz. 19.
Ale nie wznowili, nadal trwają grupowe dyskusje...
Do kolacji, która rozpoczęła się o 19.20 — nie było żadnego przełomu. 
Zarówno w pojmowaniu praworządności, jak i w podziale pieniędzy.

Kierunek jasny, cała na przód!

Sekstans (tu zabytkowy), instrument nawigacyjny do wyznaczania kursu statku

Nie zajmuję się z reguły tematami politycznymi dot. naszego kraju (poza meandrami polityki zagranicznej), a jeśli już, to w określonych, szczególnie ważnych dla Polski sytuacjach.
Tak jest i tym razem.
Nie jestem zdziwiona wynikami wczorajszych wyborów prezydenckich. Zupełnie. Efekt wyścigu do Urzędu Prezydenta RP był z góry do przewidzenia.

Nie mniej jednak, wynik Andrzeja Dudy, chociaż wygrał wybory -  jest słaby.

A nawet bardzo słaby, zważywszy, że dysponował nieograniczonymi możliwościami promocji, finansami z publicznej kasy i całym aparatem administracji państwa, tudzież usługami państwowej telewizji i innych mediów związanych z PiS, ze wsparciem Kościoła Rzymskokatolickiego włącznie
Z  wyników ogłoszonych przez PKW wynika, że różnica na jego korzyść waha się w granicach ciut nad 2% głosujących. Obaj rywale zdobyli po nieco ponad 10 mln popleczników, różnica między nimi wynosi kilkaset tysięcy ludzi, tyle, co mniej więcej liczy mieszkańców Szczecin. 

Taki wynik to wyraźna czerwona kartka dla Jarosława Kaczyńskiego i jego ugrupowania, problem dla Polski zaś będzie  - jak na to zareaguje.

Platforma Obywatelska (PO), beneficjent wysokiego poparcia dla swego kandydata Rafała Trzaskowskiego, która osiągnęła znakomity wynik wyborczy i wysoką, niespotykaną w Polsce frekwencję, wynosząca prawie 70% uprawnionych do głosowania - musi natomiast, odrzucić emocje i racjonalnie, merytorycznie i poważnie zastanowić się, jak ten wynik politycznie zagospodarować.
Musi z konieczności, jasno i jednoznacznie, określić swoją politykę postępowania wobec PiS w parlamencie, a także w publicznej debacie politycznej, oraz w edukacji społeczeństwa (pod kątem społeczeństwa obywatelskiego), zwłaszcza tam, gdzie PiS odniósł wysokie zwycięstwa.

To taka sama praca dla społeczeństwa - od podstaw — jak w czasach PRL walka z analfabetyzmem.

W I turze wyborów Rafał Trzaskowski uzyskał  większe poparcie od Andrzeja Dudy zaledwie w trzech województwach, w II turze - w 9 na 16 województw.
A to oznacza że w większej części Polski ludność nie jest zadowolona ze sposobu rządzenia krajem przez PiS.
Do tego dochodzi taka sama praca od podstaw - nad wyeliminowaniem wszelkich przejawów agresji (emocji negatywnych), zwłaszcza werbalnej - w sferze publicznej - w swoim otoczeniu, u samych polityków, w debacie politycznej, manifestacjach, wiecach. Wszędzie. Opozycja musi zwracać się do ludzi bez pogardy i manifestowanej wyższości, zwłaszcza wobec gorzej wykształconych, źle wychowanych, z dołów społecznych i nieporadnych życiowo, czy też do członków i sympatyków PiS.

To trudne, ale wykonalne.
Jednocześnie - PO musi nieustannie - merytorycznie, kompetentnie i publicznie wykazywać wszelkie błędy rządzących, naruszania prawa, zwłaszcza Konstytucji RP, ujawniać bezwzględnie wszelkie objawy godzenia w polską rację stanu, w prawa człowieka, w jego wolności.

W tym działaniu PO musi zabiegać i zdobyć poparcie innych ugrupowań i frakcji politycznych w naszym kraju, działać koalicyjnie, jak to czynią podobne chadeckie partie w Europie.

Wybory wykazały, że znaczna cześć społeczeństwa w Polsce, prawie połowa ludzi, jawnie nie akceptuje działalności prezydenta PR i jego obozu politycznego. Dała temu wyraz w wyborach. Pokazała, że ma dość obietnic gruszek na wierzbie, fatalnej organizacji państwa, politycznej partyzantki, amatorszczyzny w zarządzaniem państwa, zadufania elit rządzących i ich pogardy, prostactwa a czasem wręcz chamstwa i stosowania represji. 

Polska powiatowa, małomiasteczkowa,ulegająca mirażom PiS, czeka na takie rozmowy i spotkania.

Co bardziej zorientowani - wskazują na — bezsensowne zadłużanie państwa, dodruk “pustych” pieniędzy, nieodpowiedzialne decyzje budżetowe. Nie chcą nieuzasadnionego subsydiowania duchowieństwa katolickiego
Wyborcy, którzy nie głosowali za reelekcją Andrzeja Dudy, negatywnie odnoszą się do fatalnej prowadzonej przez PiS polityki zagranicznej, energetycznej, społecznej a zwłaszcza do tzw. "polityki historycznej" i represjonowania tych, którzy jej nie respektują, wykazując na jej nonsensy, przekłamani i nie akceptują narzucanej im "jedynej słusznej" czyli państwowej - narracji.

Szans na zrozumienie własnych błędów - w PiS raczej nie ma, więc czuwanie nad polską racją stanu spoczywa teraz na opozycji.

Mostek kapitański na polskim statku pasażerskim  s/s "Polonia", 1931r.

Kurs tego rejsu ku normalności jest jasno wytyczony!
Cała naprzód!