Zginął na przejściu dla pieszych....

Dr hab. nauk humanistycznych

ERAZM  KUŹMA

3. 04. 1926 – 21. 03. 2014

Eseista, krytyk literacki
literaturoznawca
współtwórca szczecińskiej
humanistyki i polonistyki
mistrz i wychowawca
wielu pokoleń polonistów
ich największy autorytet

Był moim wykładowcą w Wyższej Szkole Pedagogicznej.

Red. Bogdan Twardochleb, Kurier Szczeciński:

„…mieszkał w Szczecinie od 1951 r. Pracował w II Liceum Ogólnokształcącym, Studium Nauczycielskim, Wyższej Szkole Pedagogicznej, Uniwersytecie Szczecińskim. Był krytykiem literackim, teoretykiem literatury, stworzył szczecińską szkołę literaturoznawstwa i pisania o literaturze.

Był mistrzem słowa i perswazji, autorem pierwszej monografii zachodniopomorskiego środowiska literackiego („Pisarze Pomorza Zachodniego”, 1967), prekursorskich opracowań o polskim ekspresjonizmie („Z problemów świadomości literackiej i artystycznej ekspresjonizmu w Polsce”, 1976), teorii literatury, szkołach interpretacji sztuki.
Przyswajał szczecińskiej polonistyce najnowsze osiągnięcia i tendencje polskiego i światowego literaturoznawstwa (m.in. „Między konstrukcją a destrukcją. Szkice z historii i teorii literatury”, 1994).
Współtworzył szczecińskie środowisko literackie. Był człowiekiem niezwykłej aktywności, pogody ducha i nieustannej inspiracji, która tak fascynowała”.

Potrącił go śmiertelnie samochód na przejściu dla pieszych…

 R.I.P