Nie lekko być kobietą

Nie, nie jestem żadną wojującą feministką. Broń Boże! W każdym staram się widzieć przede wszystkim człowieka, a nie wyłącznie jego płeć. Ale tak się składa, że z  tą równością w traktowaniu ludzi jest w Polsce fatalnie.

Zdominowane przez mężczyzn piedestały władze (jakiejkolwiek i gdziekolwiek) wykreowały od wieków patrzenie się na kobiecy ród przez pryzmat jej płci, ze wszystkimi tego faktu konsekwencjami. Kobiety na równorzędnych stanowiskach zarabiają mniej, inteligentniejsze są sekowane i odsyłane do garów, a te, które oddały się macierzyństwu i wychowują kolejne pokolenia nie mają lekko. O seniorkach już nie wspominam.

Od dziesięcioleci handel ma problemy z bielizną i ubraniami dla kobiet w ciąży, opieka zdrowotna nad matką i jej dzieckiem jest fatalna. 

Podobnie jest z odzieżą i obuwiem dla kobiet w starszym wieku. Starsza kobieta w szpitalu traktowana jest jak zawalidroga. W wieku senioralnym Polka na pomoc i ułatwienie życia liczyć też za bardzo nie może. Nie ma należytej opieki geriatrycznej, właściwie – w ogóle jej nie ma!

Architekt i projektant nie myślą o dziecięcych wózkach i staruszkach o laskach. Fatalne wychowanie mężczyzn i złe nawyki wyniesione z domu mszczą się agresją w rodzinie, pijaństwem, biedą.  

Los kobiet w Polsce nie jest wcale usłany różami. Zwłaszcza w dużym, anonimowym mieście.

Kobiet w Polsce jest więcej niż mężczyzn, mniej więcej ten stosunek wynosi 52% do 48%, z tym, że od 45 roku życia, ilość kobiet rośnie a mężczyzn maleje. Największe dysproporcje są w przedziale 60 -75 i więcej lat. W tej grupie pań jest o 1/3 więcej niż mężczyzn, wszyscy seniorzy (obu płci) natomiast z tej grupy stanowią ok. 17% populacji Polaków z tendencją wzrostu. Społeczeństwo po prostu się starzeje.

Niestety liczby te nie mają odzwierciedlenia w polityce społecznej naszego państwa.  Ostatnio dużo się o tym mówi, niewiele działa. Poza Orkiestrą Świątecznej Pomocy Jerzego Owsiaka, która od ub. roku poza pomocą chorym dzieciom i profilaktyką dzieci i młodzieży,  zainteresowała się opieką zdrowotną ludzi w podeszłym wieku i wyposaża szpitale i placówki zdrowia w stosowny sprzęt i aparaturę medyczną.

Polki są też poza praca zawodową mocniej zaangażowane w prace domowe i poświęcają na dom dwa razy więcej czasu niż panowie. Średnio 4, 25 godz., gdy panowie średnio 2,2 godz. dziennie. 
Poza tym ok. 20% kobiet w Polsce jest zagrożona ubóstwem. W 2007 r. ok. 100 tys. kobiet doznało przemocy w rodzinie, z biegiem lat to zjawisko narasta [1].

Świat mężczyzn przypomina sobie o paniach w Dzień Kobiet.  

Politycy składają życzenia, cmokają w policzek, wręczają kwiatki, pilnie bacząc by media to odnotowały. Firmy wymyślają fety dla pań. Telewizja nadaje ckliwe romanse, w radio piosenki o miłości. Galerie handlowe kuszą słodkościami, kwiatami i kosmetykami, wszędzie zachęty do świętowania Dnia Kobiet. Rodzinni i przyboczni panowie też starają się tego dnia być świąteczni i łaskawym okiem spoglądać na swoje kobiety.

A nazajutrz natychmiast o tym wszystkim zapominają. Wraca świat wojen, brutalnej polityki, agresji, chamstwa i niesprawiedliwości, męskiej arogancji i wielkich męskich dyskusji o niczym, nierealnych wizji i pomysłów, idei bez sensu…

No cóż, kobietom pozostaje uświadomić sobie, że ….

---

[1] GUS, „Kobiety w Polsce”, Warszawa 2007r.