KWADRATURA KOŁA POLITYKI: Putin u Kantora. Cz.2

02 sierpnia 2016

Putin u Kantora. Cz.2

APATYTY Z KOPALNI ACRON - OLIENIJ RUCZIEJ

Część 1:

http://sophico21.blogspot.com/2016/08/putin-u-kantora-cz-1.html

Osiągnięcia Grupy ACRON na Półwyspie Kolskim są mi szczególnie bliskie, mogę bowiem porównać je z tym, co widziałam na własne oczy we wrześniu 2013 r., gdzie wraz z grupą polskich dziennikarzy przebywałam na zaproszenie Wiaczesława Kantora.
Trzy lata, to dużo, a zakres prac, jakie przez ten czas przeprowadzono - jest imponujący.

Usytuowanie kopalni Olienij Rucziej w Masywie Chibińskim

Na Półwyspie Kolskim, ok. 200 km na południowy wschód od Murmańska, w Masywie Chibińskim - ACRON wybudował przed kilkoma latami[1] nowoczesny zakład górniczo-przetwórczy koncentratu apatytowego „Olienij Rucziej”, korzystający z własnych kopalni odkrywkowych i przygotowywanej do eksploatacji kopalni podziemnej rud apatytowo-nefelinowych, zlokalizowanych w wschodnio-południowej części masywu, nieopodal miasteczka Kirowsk, nad jeziorem Umb.
Zakłady należą do Północno-Zachodniego Kombinatu Fosforowego (АО «СЗФК»), wchodzącego w skład Grupy ACRON[2].

Podczas pobytu Władimira Putina w Wielkim Nowogrodzie, w ramach prezentacji długoterminowych inwestycji Grupy ACTON, odbywała się wideokonferencja prezydenta z kierownictwem i załogą kombinatu, podczas której prezydent pogratulował im osiągnięć produkcyjnych i wydobywczych, dając jednocześnie zezwolenie na masową eksploatację kopalni podziemnej.
Prezydent miał okazję wydać stosowne komendy i obejrzeć na monitorze wybuch w podziemnej kopalni, odsłaniający ostateczne dojście do rudy apatytowej.

Wejście do kopani podziemnej, stan 09.2013

Na początku przyszłego roku, planowane jest rozpoczęcie wydobywania rudy z kopalni podziemnej, całkowitą wydajność 6 mln ton rocznie rudy, kopalnia osiągnie w 2023 r. Zasoby kopalni są oszacowane na ponad 50 lat eksploatacji.

Inwestycje Grupy ACRON w „Olienij Rucziej” wyniosą w sumie ponad 1 mld USD (z wyłączeniem podatku VAT), do tej pory wydano już 900 mln USD, zaplanowane do 2026 r. inwestycje pochłoną kolejne 250 mln USD.

Drążenie korytarzy i sztolni kopalni podziemnej na jesieni 2013r.

Zakład górniczo - produkcyjny „Olienij Rucziej”, jest ewenementem. To pierwszy zakład produkcji nawozów mineralnych, wybudowany w Rosji po upadku Związku Radzieckiego. Inwestycja jest realizowana w dwóch etapach.

Pierwszy etap obejmował budowę zakładów przetwórczych skoncentrowanego granulatu apatytowego z rudy pochodzącej z odkrywek. Równolegle z budową i eksploatacją zakładu szykowano drugą linię dostępu do rudy w kopalniach podziemnych, co zapewni zwiększenie wydobycia do 2 mln ton rocznie.

Zakład produkuje obecnie 100 tys. ton koncentratu apatytowego i całkowicie wypełnia zapotrzebowania na surowce, potrzebne do produkcji złożonych nawozów mineralnych w zakładach chemicznych Grupy ACRON. Zatrudnia 1,7 tys. osób, w trakcie budowy zatrudnienie dochodziło do ponad 2 tys. ludzi. Stabilne zatrudnienie dla tak wielu osób poprawia sytuację na rynku pracy w tym regionie.

„Olienij Rucziej” w ub. roku odprowadził w postaci podatków wspierających budżety na różnych poziomach administracyjnych Rosji – 1,160 mld rubli (ok. 193 mln zł). W tym do budżetu centralnego FR – ponad 817 mln rubli (ok. 136 mln zł), do budżetów regionalnych Obwodu Murmańskiego) – ponad 210 mln rubli (36 mln zł) i do lokalnych (m.i. miast Kirowsk, Apatity) – ponad 137 mln rubli (ok. 23 mln zł).
Zachodnio-Północny Kombinat Fosforowy bierze też aktywny udział w działaniach na rzecz rozwoju społeczno-gospodarczego miast Apatity i Kirowsk oraz Obwodu Murmańskiego. M.in. poprzez składanie zamówień na prace podwykonawcze i kooperacyjne w przedsiębiorstwach regionu, kieruje też fundusze na rozwój i utrzymanie sfery społecznej (nowe osiedla mieszkaniowe, wyposażenie szpitali, szkół, przychodni, obiektów kultury, itp.). Na ten cel ACRON, w latach 2007-2015 przeznaczył dla lokalnych budżetów w regionie kwotę stanowiącą równowartość ok. 16 mln USD.

Władimir Putin rozmawiając z kierownictwem Grupy ACRON w Wielkim Nowogrodzie podkreślał z wielkim uznaniem, nie tylko tak wielkie zaangażowanie w poprawę bytowania i warunków pracy dosyć dużej grupy pracowników z GOK „Olienij Rucziej”, i w innych zakładach i fabrykach ACRON, ale też duże zaangażowanie kierownictwa zakładów ACRON w ochronę środowiska[3].

Kopalnia odkrywkowa GOK " Olienij Rucziej" (wrzesień 2013 r.)

INNE INWESTYCJE

ACRON ma w planach zainwestowanie w port bałtycki Ust-Ługa, gdzie chce postawić portowy terminal. Plany spotkały się z aprobatą prezydenta. „W pełni popieram. Im bardziej aktywnie będziemy działać w kierunku budowy i rozbudowy własnych możliwości logistycznych, infrastruktury, tym lepiej” podsumował prezydent Putin. ACRON wykorzystuje już obszary portów w Estonii dla swoich zakładów i terminali przeładunkowych.

RYNEK WEWNĘTRZNY I CENY

Intensyfikacja rosyjskiego rolnictwa sprzyja rozwojowi przemysłu chemicznego, pracującego na jego usługi. ACRON w pierwszej połowie tego roku zwiększył dostawy nawozów mineralnych dla rolnictwa o prawie 20% do poziomu 550 tys. ton, najbardziej popularne na rynku rosyjskim są krajowe mieszanki nawozowe i amonowe azotany. Największe zapotrzebowanie na produkty ACRON jest w Obwodach: Brianskij, Orłowskij i Biełogorodskij. W 2016 r. Grupa ACRON podpisała umowy w 13 regionach Rosji na łączną dostawę 650 tys. ton nawozów mineralnych dla rolnictwa. ACRON posiada własną sieć dystrybucji "Agronova” z 11 wyspecjalizowanymi firmami typu Agro, które realizują dostawy dla rosyjski rolników i zapewniają Grupie ACRON bezpośredni dostęp do konsumentów w najważniejszych rolniczo regionach Rosji.

Ceny nawozów mineralnych na rynek krajowy są 1,8 razy niższe niż ceny nawozów przeznaczonych na export. W związku z tym, zdaniem producentów, istnieje konieczność wyrównania poziomu cen produktów. Problem ten był omawiany na spotkaniu kierownictwa Grupy ACRON i środowisk rolniczych z prezydentem Putinem w Wielkim Nowogrodzie. Putin przyznał, zna te bolączki, ale jego zdaniem ceny krajowe powinny być niższe niż w eksporcie. Niemniej jednak zgodził się na stopniowe wyrównanie cen, ale „musi to być działanie delikatne, spokojne, tak by, można było znaleźć mechanizmy wsparcia ze strony rządu dla rolników, bez szkody tej, czy innej branży”.

Putin na spotkaniu w Nowogrodzie mówiąc na ten temat, zwracał uwagę, że zmiana trendów na światowym rynku gazu i ropy naftowej, zmusza krajową gospodarkę i rząd do ustosunkowania się do tych zjawisk. Firmy z tym trendem związane tracą dochody i maleją wpływy do budżetu, jednocześnie szukają sposobu na zwiększenie własnych dochodów, rząd natomiast zwiększa utracone przychody przez podwyższania wszelkich opłat i podatków, „dlatego gdy mówimy o redystrybucji dochodów między sektorami gospodarki narodowej, to nie jest to nic nadzwyczajnego”. Kolejnym sposobem na te zjawiska jest wsparcie tych sektorów gospodarki narodowe, które są rozwojowe, jak np. rolnictwo.

Jest zrozumiale dla Putina, że „trzeba zniwelować zakłócenia, tak by interakcje między gałęziami przemysłów w gospodarce narodowej były prowadzone w sposób systematyczny, przy maksymalnym zachowaniu zasad rynkowych i prawa”. Zdaniem prezydenta jest to rozwiązanie idealne.

KOMENTARZ

Polskie zacietrzewienie i piramidalna rusofobia powodują, że wielomiliardowe nakłady w dolarach amerykańskich wzbogacają zakłady ACRONU w Rosji i kilku innych państwach, m.in. w Chinach, Kanadzie i Estonii. Nie wzbogacają natomiast polskiego przemysłu chemicznego, pracującego na rzecz rolnictwa. A mogłyby!

Nowoczesny zakład jak „Ammiak-4” za pół mld dolarów przydałyby się Zakładom Chemicznym „Police”, które także produkują amoniak na starych instalacjach, nowy terminal w polickim porcie – także.O koncentracie apatytowym z Półwyspu Kolskiego już nie wspominając.

No, ale przecież tych naszych „pereł w koronie i sreber rodowych” nie oddamy w obce ręce, zwłaszcza, gdy te ręce są rosyjskie i żadna racjonalna współpraca między polski i rosyjskim biznesem w sektorze chemicznym nie wchodzi w rachubę.

W kopalni odkrywkowej GOT "Olienij Rucziej" we wrześniu 2013 r.

GRUPA ACRON SA

Jeden z trzech największych na świecie i konkurencyjnych producentów nawozów mineralnych. Wiodący producent zintegrowanych pionowo nawozów wieloskładnikowych NPK w Rosji. Grupa ACRON posiada własną sieć dystrybucji gotowych produktów w Rosji i Chinach oraz własne przedstawicielstwa handlowe. Zatrudnia ponad 15 tys. pracowników w sześciu krajach świata.

Dwa olbrzymie kombinaty chemiczne oraz zakłady górniczo-produkcyjne z własnymi kopalniami rud apatytowo-nefelinowych na Półwyspie Kolskim w Rosji oraz zakłady chemiczne w Chinach, dają ponad 6 mln ton gotowych wyrobów. Ponad to ACRON posiada zezwolenia na poszukiwanie i eksploatację złóż o zasobach 517 mln t. KCL w Rosji i Kanadzie. Posiada też 3 terminale przeładunkowe w portach bałtyckich, o mocy przeładunkowej 5 mln ton rocznie.

Akcje i globalne kwity depozytowe Grupy ACRON są notowane na giełdach w Londynie i Moskwie.

Grupa ACRON jest członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Producentów Nawozów, Europejskiego Stowarzyszenia Importerów Nawozów i Rosyjskiego Stowarzyszenia Producentów Nawozów.

[1] Zakłady Górniczo-Przetwórcze „Olienij Rucziej” Północno-Zachodniej Kompanii Fosforowej (Siewierno-Zapadnaja Fosfornaja Kompania - SZFK), spółki- należącej do Grupy ACRON – to unikatowy rosyjski projekt inwestycyjny, związany ze uruchomieniem nowoczesnej produkcji surowca fosforowego przy wykorzystaniu wysokich technologii. W 2006 r. uzyskano koncesje na prace wydobywcze. Dwa lata później uzyskano zezwolenie na budowę zakładów górniczo-przetwórczych, rozpoczęto ją w 2009 r. wraz z budową kamieniołomu, kopalni odkrywkowej (wyrobiska kopalni nie przekraczają 300 m głębokości), dróg, fabryki przetwórczej i koniecznej infrastruktury. Zakłady ruszyły w 2012 r. z mocą - 1 mln t. koncentratu apatytowego rocznej, finalnej produkcji. Ten etap inwestycji pochłonął 420 mln USD. Kolejny etap (2012-2017) to uruchomienie wydobycia rudy w kopalni podziemnej i zwiększenie mocy zakładów do 2 mln t. koncentratu rocznie.

[2] Na zaproszenie Grupy ACRON , miałam okazję osobiście zwiedzać zakłady „Oliejnij Rucziej” we wrześniu 2013 r.

[3] O ochronie środowiska, szczegółowiej w relacji z pobytu w GOT „Oliejnij Ruczej” we wrześniu 2013 r. , patrz: http://sophico21.blogspot.com/2013/10/olenij-ruczej-symbioza-miedzy-przemysem.html

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)

7 maja 2020, Rosja - 20 lat temu Władimir Putin został prezydentem Rosji.

20 lat temu Władimir Putin po raz pierwszy został prezydentem Rosji. Dostał ruiny po rozpadzie ZSRR. Gdyby wtedy pojawił się koronawirus, rosyjska opieka zdrowotna nie miałaby siły oprzeć się pandemii, a rosyjska gospodarka nie miałaby siły jej przetrwać. To, że Rosja jest dziś w nieporównywalnej sytuacji, w pandemii - przy minimalnej śmiertelności w porównaniu ze wszystkimi krajami europejskimi i Stanami Zjednoczonymi, z systemową walką z śmiertelnym wirusem - jest wynikiem ostatnich 20 lat rządów Władimira Putina w Rosji.

Od 11 marca 2020, świat - pandemia koronawirusa (COVID-19)

11 marca, w Genewie - sekretarz generalny Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) - Tedros Adhanom Ghebreysus oświadczył, że Europa stała się epicentrum pandemii koronawirusa SARS-CoV2 (COVID-19) i rejestr zmarlych jest wyższy niż w Chinach, gdzie się wirus pojawił. Najwyższy wskaźnik zgonów odnotowuje się we Włoszech i Hiszpanii. Zakażonych wirusem odnotowano we wszystkich krajach europejskich. Przyjęły one szeroką akcję osłaniającą ludność przed zarażeniem wirusem - wprowadzono minimum dwutygodniowe kwarantanny dla osób przybylych z rejonów zakażenia, wydzielono szpitale zakażne do opieki nad zakażonymi, zamknięte są granice państwowe, odwołanie zajęć w szkołach i na uczelniach, odwołano krajowe i międzynarodowe imprezy masowe - sportowe, kulturalne, rozrywkowe, religijne, zamknięte są placówki kultury, gastronomiczne, ograniczenie działalności miejsc kultu religijnego, praca sklepów ograniczona do minimum, w wielu zakładach przemysłowych - zawieszono pracę, lub preferuje się tzw, pracę zdalną itp), miasta i osiedla są prawie bezludne na ulicach. W sklepach widoczne są braki nagminnie wykupowanych towarów, wprowadzono ograniczenia w ich ilościach przy zakupach, ceny żywności poszły w górę. Eksperci szacują, że taki stan może potrwać kilka tygodni. Pandemia niewątpliwie odbije się na poszczególnych gospodarkach krajów ogarniętych wirusem. Znakomita ich większość nie była i jest nadal nieprzygotowana do pandemii - brakuje sprzętu w szpitalach, odzieży ochronnej, środków dezynfekcji, przede wszystkim testów medycznych na obecność wirusa. Laboratoria nie są przygotowane także do wykonywania ich na dużą skalę i wiele państw nie prowadzi testów profilaktycznie, lecz wyłącznie przy podejrzeniu o zakażenie wirusem (m.in. tak dzieje się w Polsce). W Niemczech natomiast zorganizowano punkty badań, gdzie obywatele mogą na wlasne życzenie przejść badanie testowe. W krajach o wysokim wskaźniku zgonów (m.in. we Włoszech) do pomocy oddelegowano wojsko. Oficjalnie uznano dzień 11 kwietnia początkiem wybuchu pandemii na świecie.

KONSTYTUCJA RP

"My, Naród Polski - wszyscy obywatele Rzeczpospolitej (...),
Wszystkich, którzy dla dobra Trzeciej Rzeczypospolitej tę Konstytucję będą stosowali, wzywamy, aby czynili to, dbając o zachowanie przyrodzonej godności człowieka, jego prawo do wolności i solidarności z innymi, a poszanowanie tych zasad mieli za niewzruszona podstawę Rzeczypospolitej Polskiej.
Rozdział II
WOLNOŚCI,PRAWA I OBOWIĄZKI CZŁOWIEKA I OBYWATELA
WOLNOŚCI I PRAWA OSOBISTE
Art.54
1. Każdemu zapewnia się wolność wyrażania swoich poglądów oraz pozyskiwania i rozpowszechniania informacji.
2. Cenzura prewencyjna środków społecznego przekazu oraz koncesjonowanie prasy są zakazane. (...).

UWAGA KOMENTATORZY

Ze względu na notoryczne pojawianie się komentatorów, którzy mimo próśb i monitów usiłują zachwaścić blog objawami pieniactwa, chamstwa i różnych obsesji - z dniem 26 kwietnia 2014 r. wprowadzam całkowity monitoring (cenzurę) komentarzy i żaden wpis bez mojej zgody nie pojawi się w blogu. Oznacza to, że najpierw trafia do moderatora i dopiero po mojej akceptacji pojawi się w blogu. Dlatego proszę o cierpliwość, wyrozumiałość i nie dziwienie się, że wpisy nie pojawiają się natychmiast. Staram się przynajmniej 2 razy dziennie przeglądać komentarze i je upubliczniać.

Szanowni Państwo, Drodzy Czytelnicy

Zapraszam do lektury mego bloga, którego dewizą jest rzetelne i uczciwe opisanie otaczającej nas rzeczywistości. Często wbrew powszechnej opinii, na przekór deklaracjom rządzących czy narzuconym kryteriom jej oceny. Piszę jawnie, pod własnym nazwiskiem, nie skrywając twarzy, świadomie ponosząc konsekwencje za to, co robię. Prezentowane przeze mnie opinie, sądy i oceny są autonomiczne, osobiste i niesterowalne. Jestem wolnym człowiekiem i tę wolność, wyrażaną także niezawisłą myślą i słowem, cenię jako najważniejsze dobro, jakie posiadam. Miło mi Państwa gościć w moim blogu! *** Red. Zofia Bąbczyńska-Jelonek

Szanowni Internauci

"Kwadratura koła polityki"
jest autorskim blogiem
red. Zofii Bąbczyńskiej-Jelonek.
Wszystkie prezentowane w nim teksty i autorskie fotografie są pod ochroną Prawa prasowego i Prawa autorskiego oraz innych krajowych i międzynarodowych przepisów prawnych w tym: Konwencji Powszechnej, zwanej też Konwencją Genweską (obowiązującej w Polsce od 1977r.) oraz Konwencji Bremeńskiej, od 1971r obowiązujacej w Polsce.
Wszystkich Internautów - moich Gości i Czytelników - serdecznie zapraszam do dyskusji, pod warunkiem przestrzegania kultury słowa oraz poszanowania godności osób, o których wyrażać będą swoje opinie.
Co nie oznacza jakichkolwiek z mojej strony ograniczeń związanych z racjonalną i konstruktywną krytyką ich poczynań na niwie politycznej.

REKOMENDACJE

„Путин. Стерх всякой меры”, książka o trudnym do przetłumaczenia na język polski tytule, to kolejna publikacja o rosyjskim prezydencie pióra Andrieja Kolesnikowa, korespondenta „Kommiersanta”, który od 17 lat pracuje w obsłudze informacji z Kremla. Jak zapowiada sam red. Kolesnikow, w książce można zobaczyć pozornie dwie osoby – Putina premiera i Putina prezydenta. I chociaż na każdym z tych stanowisk Putin inaczej podchodzi do zadań związanych z piastowanym stanowiskiem, to zawsze jest to ten sam człowiek. Z książki można się dowiedzieć, jak działa prawdziwy pion i dlaczego w żaden sposób nie może stać się on horyzontem, poznasz, kto jest członkiem zespołu Putina, komu rosyjski prezydent wierzy a kogo uważa za politycznego rywala. Komu ufa a komu nigdy nie zaufa i dlaczego. Czytelnik z książki dowie się jak Putin odnosi się do władzy i wolności, prawa i korupcji, na jakim poziomie widzi wzmocnienie demokracji, czy to wzmocnienie jest dla niego rygorem, a jeśli tak, to czy jest to demokracji Rosji potrzebne. Można się dowiedzieć też, jak Putin ocenia swoją działalność jako premiera i jako prezydenta, jakie decyzje uważa za błędne i dlaczego, jak często rozpoznaje takie błędy. Książka niewątpliwie ciekawa, autor zapewnia ,że jej tytuł nie jest przesadny: „Żuraw Syberyjski bez żadnej miary”, a właściwie ponad miarę, ale i o wiele więcej, a czasami nie zawsze ponad miarę… I ktokolwiek, kto chce wiedzieć, kim jest właściwie Władimir Putin, powinien ją z pewnością przeczytać. Aż się prosi o przetłumaczenie na język polski! *** Dziękuję moim Przyjaciołom w Kaliningradzie za jej kupienie i przysłanie do Polski!

31 marca 2019, Bernau i Berlin (Niemcy) - wyjazd studyjny, m.in. Niemieckie Muzeum Techniki

Założone w 1982 r. Niemieckie Muzeum Techniki (Deutsches Technikmuseum) kontynuuje tradycję licznych zbiorów z zakresu historii techniki, przechowywanych do II wojny światowej w Berlinie i których część eksponatów obecne muzeum przejęło. Muzeum znajduje się na terenie byłego dworca towarowego „Anhalter Güterbahnhof”. Na ok. 25 tys.m² prezentowane są ekspozycje nt. techniki komunikacji, produkcji, energii i transportu. W nowym budynku ze szkła przedstawiona jest żegluga wodna i powietrzna. Do dyspozycji stoi również biblioteka i archiwum historyczne. W 2011 r. otwarto przy byłej drodze załadunku - wystawę stałą pt. „Człowiek w ruchu – podróż samochodem & in.“ („Mensch in Fahrt – unterwegs mit Auto & Co.“), prezentującą powozy, rowery, motocykle i 30 samochodów z różnych epok. Historyczne parowozownie mieszczą poza tym 40 pojazdów kolejowych. W parku wokół muzeum znajdują się wiatraki i młyny wodne oraz browar.

18 pażdziernika 2018r., Moskwa (Rosja) - Forum "Ekonomia morza. Innowacje w nowych realiach"

Organizatorami 6. Rosyjsko-Norweskiego Forum Biznesowego "Ekonomia morza. Innowacje w nowych realiach" są: Departament Współpracy Gospodarczej z Zagranicą LO CCI we współpracy z Departamentem Stosunków Zewnętrznych oraz współpracą z radami gospodarczymi Izby Przemysłowo-Handlowej Federacji Rosyjskiej (Moskwa. Odbędzie się ono w Centrum Kongresowym Izby Przemysłowo-Handlowej w Moskwie, przy Ulicy Ilyinka 6. *** Forum odbędzie się w języku rosyjskim i angielskim z tłumaczeniem symultanicznym. *** W programie Forum – sesja plenarna „Ekonomia morza. Innowacje w nowych realiach”, z udziałem Siergieja N. Katirina, prezesa Izby Przemysłowo-Handlowej Federacji Rosyjskiej oraz Liv Monica Stubholt, prezeski Norwesko-Rosyjskiej Izby Gospodarczej. W dyskusji wezmą udział też ministrowie obu państw, szefowie oficjalnych struktur i duże firmy rosyjskie i norweskie. Następnie odbędą się trzy równolegle sesje. 1 - Sektor naftowy i gazowy oraz logistyka w regionach dalekiej Północy; 2 - Przemysł stoczniowy i technologia morska; 3 - Rybołówstwo i akwakultura. Forum zakończy oficjalne przyjęcie wydane przez ambasadora Królestwa Norwegii w Rosji.

3 grudnia 2016, Poczdam i Berlin-Spandau (Niemcy) - wyjazd studyjny

Niedawno w POCZDAMIE udostępniono turystom po kilkuletnim remoncie barokowy Nowy Pałac (Neues Palais) zbudowany przez Fryderyka Ii Wielkiego w zespole pałacowo-ogrodowym Sanssouci, w którym obecnie znajduje się muzeum. To główny cel kolejnej wizyty w Poczdamie. Poczdam zwiedzam przynajmniej raz w roku, w ubiegłym była nawet dwa razy, i spacer po ogrodach jest rytualnym obowiązkiem. Remont pałacu obserwowałam z zaciekawieniem, w końcu historia Niemiec jest związana z historią Polski, czy Szczecina, w którym mieszkam od dziesięcioleci. Poza tym po prostu lubię to miejsce i zawsze wracam do niego z wielką przyjemnością. Nawet korzystam z pensjonaciku położonego vis a vis wejścia do ogrodów na wysokości pałacu. *** Jest kilka miejsc w Europie, które szczególnie lubię, i to jest takie jedno z nich. Mam swoje ukochane uliczki w szwedzkim Ystad, kościółek w Nynasham, Friedrichstrasse w Berlinie, ogrody przy pałacu w Schwerinie, plac przed uniwersytetem w Greifswaldzie. Cały szlak kościołów w Lubece…. Są takie miejsca w Brukseli, Dreźnie i w Pradze. Ale Poczdam jakoś najmocniej zakorzenił się w moim sercu. *** BERLIN znam o niebo lepiej niż rodzimą Warszawę i chętniej w nim bywam, niż w we własnej stolicy. Systematycznie poznaję coraz to kolejne dzielnice, zabytki mniej znane turystom, upajam się wodnymi szlakami turystycznymi, o każdej porze. W porze Adwentu Berlin ma specyficzny urok, choć, latem wiosną czy jesienią jest także urokliwy. W Berlinie czuję się jak u siebie, w Szczecinie. Te same klimaty. Podobna architektura, tylko ład architektoniczny bardziej szanowany niż w Szczecinie. Tu poluję na płyty z muzyką klasyczną, włóczę się po księgarniach, szperam po sklepikach z artykułami dekoracyjnymi i oddaję się włóczęgom po mieście i jego zakamarkach. Czasami ulegam pokusie i zaopatruję się w garderobę. *** W Berlinie bywam służbowo, prywatnie, z wycieczkami. Korzystam z każdej okazji, by tam się zjawić. *** Dla mnie Berlin to taka nieformalna stolica Europy, a właściwie Unii Europejskiej, od której dzieli mnie nie całe 2 godz. jazdy pociągiem czy autobusem, a samochodem osobowym jeszcze mniej. W pewnym sensie to także i moja stolica, w której znakomicie się czuję. W Adwencie – szczególnie. *** Tym razem celem wizyty jest dzielnica Spendau, którą znam przede wszystkim od strony …wody.

16 pażdziernika 2016, Berlin- Köpenick (RFN) – Festiwal Światła (wyjazd studyjny)

Köpenick, Berlin-Köpenick (do 31 grudnia 1930 Cöpenick) – dzielnica (Ortsteil) Berlina w okręgu administracyjnym Treptow-Köpenick. *** Od 1 października 1920 w granicach miasta. Od około 1232 do 30 września 1920 samodzielne miasto. Leży na południowym brzegu jeziora Müggelsee, na wyspie u ujścia rzeki Dahme do Sprewy. *** Nazwa dzielnicy jest pochodzenia słowiańskiego, pochodzi z prasłowiańskiego - kopa czyli pagórek, bądź wzniesienie. W języku polskim oddawana jako Kopnik, Kopanica lub Kopanik. *** Początkowo Kopnik był grodem słowiańskim znajdującym się na terytorium plemienia Szprewian. Badania archeologiczne stwierdziły, że gród wzniesiono na początku IX wieku, który po zniszczeniu został w końcu X wieku rozbudowany. W XII wieku był siedzibą władcy słowiańskiego księcia Jaksy z Kopanicy. W 1200 roku zdobyty przez margrabiów miśnieńskich Wettynów, a następnie przeszedł w ręce brandenburskie. Brandenburczycy w miejsce grodu słowiańskiego zbudowali niewielki gródek. Na początku XIII wieku na północ od niego rozwinęła się osada miejska. W roku 1906 miasto przeszło do historii za sprawą szewca Wilhelma Voigta, zwanego później Kapitanem z Köpenick. W 1920 Köpenick włączono do Berlina. *** Znajduje się tutaj ratusz Köpenick i zamek Köpenick, które uczestniczą w Festiwalu Światła.

22 maja 2016, Oranienburg (Niemcy) – wyjazd studyjny

Oranienburg jest siedzibą powiatu Oberhavel,w północnej części Brandenburgii, położone nad górną częścią rzeki Havela i kanału Odra-Havela, ok. 35 km od Berlina. Leży w północnej części strefy miejskiej w Berlinie i jest częścią naturalnego obszaru Zehdenick-Spandau Havelniederung. Pod względem ludności jest piątym miastem Brandenburgii (ok. 43 tys. mieszkańców). *** Oranienburg w czasie rezydencji elektora brandenburskiego (XVII w.) cechował szybki rozwój. Z tego okresu pochodzi barokowy zamek i wspaniałe wokół niego ogrody, odtworzone kilka lat temu. Elektor Brandenburgii Fryderyk Wulhelm, w 1650 r. ofiarował swojej żonie Luizie Henriecie von Oranien - zamek, zbudowany w stylu holenderskim w Bötzow, który w 1652 r. został przemianowany na Oranienburg. *** W 2009r na tyłach zamku Oranienburg, duży obszar nieużytków przekształcono w park, przywracając tym samym park zamkowi. *** Wybudowano też nowy most zamkowy, który od nowa zyskał centralne znaczenie dla miasta i zlokalizowano nieopodal nowy port rzeczny nad rzeką Havela. *** Obecnie odrestaurowany zamek wraz z ogrodami stał się muzeum Fundacji Pruskich Pałaców i Ogrodów Berlin-Brandenburgii i muzeum regionalnym powiatu Oberhavel. *** Oranienburg z biegiem lat stał się ważnym ośrodkiem przemysłowym. *** W czasach hitlerowskich w mieście powstał obóz koncentracyjny - Sachsenhausen. *** Budowę kanału Odra-Havela rozpoczęto w 1906 r i ukończono po 6 latach w celu ożywienia życia gospodarczego w mieście. Pozwoliło to na rozwój przemysłu metalowego, m.in. walcowni firmy Kruppa, zamkniętej w 1989r., która zatrudniała ona 7 tys. hutników. Została ona sprzedana Chińczykom. *** W planie wyjazdu, poza zwiedzaniem miasta, zamku Oranienburg i jego ogrodów – nowy port rzeczny oraz rejs po Haveli i Kanale Odra-Havela.

15 maja 2016, Magdeburg (Niemcy) – wyjazd studyjny

Poza zabytkami uroczego, mającego ponad 1,2 tys. lat miasteczka nad Łabą, głównym celem mojej wyprawy do Magdeburga jest zobaczenie największej w Europie inwestycji transportowej dla żeglugi śródlądowej – akweduktu (mostu kanałowego) nad Łabą i innych obiektów inżynierskich, wchodzących w skład tego niecodziennego skrzyżowania dróg wodnych. *** Skrzyżowanie dróg wodnych koło Magdeburga, zostało zaplanowane w ramach tzw. Projektu Komunikacyjnego nr 17 Niemieckiego Zjednoczenia, jest największym i najważniejszym fragmentem tego ambitnego zamierzenia. Projekt nr 17, będący częścią ogólnego programu rządu federalnego, miał na celu zespolenie arteriami komunikacyjnymi wschodnich landów ze starymi, objął budowę i przebudowę szlaku żeglugowego Hannower-Magdeburg-Berlin o ogólnej długości 253 km. *** W lipcu 1998 roku niemiecki minister transportu Matthias Wissmann położył na brzegu Łaby koło Magdeburga symboliczny kamień węgielny pod budowę największego na świecie skrzyżowania dróg wodnych. Otworzył tym samym ostatni etap rozpoczętej w 1934 roku budowy a planowanej już w 1919r. Prowadzone w latach 30-tych prace zostały wstrzymane w czasie II wojny światowej, a władze NRD nie były zainteresowane kontynuowaniem inwestycji. Most kanałowy na wiele lat stał się ostatnim brakującym ogniwem w połączeniu Kanału Śródlądowego (Mittellandkanal) z kanałem Łaba-Hawela (Elbe-Havel-Kanal). *** Do projektu powrócono już po zjednoczeniu Niemiec w 1997 roku. Wtedy powstanie akweduktu uzyskało status krajowego priorytetu i dzięki temu udało się go ukończyć w ciągu sześciu lat. *** Otwarcie miało miejsce w październiku 2003 roku, a całość kosztowała 500 milionów euro. Oddana do użytku niesamowita konstrukcja niedaleko Magdeburga jest największym na świecie żeglownym akweduktem. Jej budowa trwała ponad 80 lat.

APEL

Polski rząd pod wpływem sugestii ministra spraw zagranicznych Radosława Sikorskiego chce ukarać "Kreml" odwołaniem wydarzeń kulturalnych w 2015 r., organizowanych w ramach Dni Rosji w Polsce i Polski w Rosji. * Tym samym "ukarać" Polaków, konsumentów wspaniałej rosyjskiej kultury. * Polski rząd wychodzi z założenia, że "kulturalna" sankcja dla Rosji Władimira Putina, oskarżanego przez polski rząd o zestrzelenie samolotu nad ukraińskim Donieckiem przez wschodnio-ukraiński ruch oporu - bez jakichkolwiek wiarygodnych dowodów - jest słuszna. * Ja natomiast uważam, że oskarżać można na podstawie niepodważalnych dowodów winy i to po zakończeniu międzynarodowego śledztwa w sprawie tego wydarzenia, a pozbawianie obywateli własnego kraju konsumpcji dóbr kultury rosyjskiej, należących do światowych arcydzieł - jest intelektualnym i kulturowym barbarzyństwem polskiego rządu. * To wysoce prostacka decyzja, świadcząca wysoce negatywnie o pozimie mentalnym (intelektualnym) Rady Ministrów RP.

KWADRATURA KOŁA POLITYKI

Strony

02 sierpnia 2016

Putin u Kantora. Cz.2

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

GORĄCO POPIERAM

Translate