Prezydent Rosji dla międzynarodowego magazynu Bloomberg. Cz. 1

Władimir Putin podczas pobytu we Władywostoku z okazji II Wschodniego Forum Gospodarczego, udzielił 1 września obszernego wywiadu dla międzynarodowego magazynu "Bloomberg" . Rozmówcą prezydenta Rosji był red. John Micklethwait.
Wywiad przedstawię w kolejnych czterech częściach, tytuły poszczególnych części wywiadu pochodzą  ode mnie.

http://www.bloomberg.com/politics/articles/2016-09-02/putin-says-dnc-hack-was-a-public-good-but-russia-didn-t-do-it
zapis cz.1 na video
http://www.kremlin.ru/events/president/news/52796/videos 

Część 1 

My nie handlujemy swoimi terytoriami!

Panie Prezydencie, bardzo dziękuję, że zgodził się Pan na rozmowę z "Bloombergiem". Jesteśmy we Władywostoku, na granicy Rosji, praktyczna granica - wybrzeża Pacyfiku, i mamy rozpoczynające się jutro II Wschodnie Forum Ekonomiczne. Co Pan chce osiągnąć w ramach tego forum?

- Jest to sposób na przyciągnięcie uwagi naszych partnerów, potencjalnych inwestorów na dalekim Wschodzie Rosji. W tym sensie to wydarzenie niewiele się różni od innych regionalnych spotkań tego typu. My w Rosji organizujemy ich dużo. To Forum Ekonomiczne w Sankt Petersburgu, organizowane na początku lata, to Forum Ekonomiczne w Soczi.

Daleki Wschód ma dla nas szczególne znaczenie, zważywszy na rozwój tego regionu, uznany za priorytetowy. W ostatnich latach, rzekłbym nawet, w ostatnich dziesięcioleciach, mamy tutaj do czynienia z wieloma problemami. Mało zwracaliśmy uwagi na to terytorium, a ono zasługuje na dużo więcej z naszej strony, ze względu na ogromne bogactwa i możliwości rozwoju Rosji. I to nie tylko rozwoju Rosji, jako takiej, ale także rozwoju całego regionu Azji i Pacyfiku, dlatego że, ziemia ta jest bardzo bogata przyrodą i zasobami mineralnymi.

Zwykle, gdy mówimy o Dalekim Wschodzie, mamy na myśli nie tylko Daleki Wschód, tj. Kraj Primorski i Chabarowski, Kamczatkę, Czukotkę, ale jest też i wschodnia Syberia.

Jeśli to wszystko razem zbierzemy w całość, to ta cała ziemia zawiera ogromne zasoby: ropy, gazu, to 90 proc. rosyjskiej cyny, 30 proc. rosyjskiego złota, 35 proc. zasobów leśnych, w tutejszych wodach znajduje się 70 proc. rosyjskich ryb. Jest to region z dobrze rozwiniętą infrastrukturą transportową, kolejową. W ostatnich latach aktywnie rozwijamy połączenia drogowe.  

To ogromny potencjał, z możliwością rozwoju przemysłu lotniczego, przemysłu kosmicznego. Jeśli pan zwrócił uwagę, uruchomiliśmy w jednym z regionów Dalekiego Wschodu nowy rosyjski kosmodrom. Tutaj tradycyjnie rozwija, jak już powiedziałem, lotnictwo, w tym lotnictwo wojskowe. Znane na całym świecie samoloty typu „SU” produkowane są na Dalekim Wschodzie Rosji.

Wreszcie możemy wznowić tutaj produkcję statków, głównie dla użytku cywilnego. Właśnie dzisiaj uczestniczyłem w rozpoczęciu jednych z bardzo perspektywicznych działań w tym zakresie.

To wszystko jest bardzo dobrą okazją dla planów humanistycznej współpracy z naszymi sąsiadami. Chcemy tutaj rozwijać muzykę działalność teatralną, wystawienniczą. Ostatnio koncertował tutaj nasz wybitny muzyk, dyrygent, pan Giergijew. Otwieramy oddział Teatru Marijnskiego z Sankt Petersburga, planujemy otworzyć oddziały Ermitażu, Szkoły Baletowej im. Waganowej.

Jak pan widzi, razem z panem pracujemy w budynku Dalekowschodniego Uniwersytetu Federalnego. Myślę, że jest pan w stanie ocenić także skalę tej instytucji edukacyjnej. Obecnie studiują tutaj tysiące młodych ludzi z zagranicy, dużo jest tutaj zagranicznych wykładowców. Chcielibyśmy bardzo, by rozwijająca się nauka i wyższa uczelnia, stały się jednym z wybitnych centrów badań naukowych w regionie Azji i Pacyfiku. Oczywiście, wiele jeszcze można zrobić, ale biorąc pod uwagę potrzeby rynku pracy uczelnia spełnia swoje edukacyjne zadania.

Ale jest jeszcze inny kierunek, który jest dla nas bardzo interesujący i obiecujący. Oprócz wszystko, o czym już wcześniej mówiłem, jest to - biologia morza. Tradycyjnie, od wielu lat działa tutaj jeden z wiodących instytutów Rosyjskiej Akademii Nauk, zajmujący się studiami nad biologią morską. Jak pan wie, zbudowaliśmy tutaj nowe centrum, a przy nim  oceanarium, które stanowi nie tylko przestrzeń dla ludzi, gdzie mogą czerpać przyjemność z kontaktu z dziką przyrodą, ale także jest częścią Instytutu Biologii Morza. Składa się to na interesujący, przyszłościowy klaster i bardzo byśmy chcieli, żeby nasi potencjalni zagraniczni inwestorzy, zwłaszcza z krajów regiony Azji i Pacyfiku, dowiedzieli się o nim więcej.

Jednym z gości (Forum Ekonomicznego – przyp. red.) jest Abe, premier Japonii, który przyjeżdża do Władywostoku, i wydaje się, jak się mówi, przewidziane jest podpisanie porozumienia, można tak to powiedzieć. Być może, oddacie jedną z Wysp Kurylskich w zamian za poważną współpracę gospodarczą, jej natężenie. Czy Pan jest gotowy na taki kontrakt?

- My nie handlujemy swoimi terytoriami, chociaż problem z podpisaniem traktatu pokojowego z Japonią pojawia się. Oczywiście, jest to kluczowe dla nas i bardzo chcielibyśmy z naszymi japońskimi przyjaciółmi znaleźć rozwiązanie tego problemu. Między nami, jeszcze w 1956 r. zostało podpisane porozumienie, i co zaskakujące, zostało ono ratyfikowane i przez Radę Najwyższą ZSRR i japoński parlament. Ale potem, strona japońska odmówiła jego wykonania, a i Związek Radziecki, jakby także był na „nie” do wszystkich ustaleń w tym porozumieniu.

Kilka lat temu japońscy koledzy prosili nas, by wrócić do tego tematu i to zrobiliśmy, wyszliśmy im na przeciw. Ale nie z naszej inicjatywy, z inicjatywy strony japońskiej te kontakty zostały zamrożone. Teraz nasi partnerzy są gotowi do powrotu do dyskusji na ten temat. Rzecz nie w tym, co jest do sprzedaży, do wymiany. Rzecz idzie o znalezienie takiego rozwiązania, w którym żadna ze stron nie będzie objawiała chęci zysku, nie będzie się też czuła pokonana ani przegrana.

A Pan, jak blisko doszedł w tej sprawie? Bliżej niż w 1956r.?

- Nie sądzę, że bliżej niż w 1956 roku, ale w każdym razie, wznowiony został dialog w tej sprawie i uzgodniono, że nasi ministrowie spraw zagranicznych i eksperci na szczeblu wiceministrów zaktywizują prace. Oczywiście, zawsze jest to przedmiotem dyskusji, i na poziomie rosyjskiego prezydenta, i premiera Japonii.

Jestem pewny, że, gdy spotykamy się z panem Abe, tutaj, we Władywostoku, będziemy także dyskutować na ten temat. Ale aby rozwiązać problem, nasza dyskusja powinna być bardzo dobrze przemyślana i przygotowana. Powtarzam jeszcze raz, rozwiązanie z uwzględnieniem zasady nie wyrządzenia nikomu szkody, ale raczej na zasadach tworzenia warunków dla rozwoju stosunków między państwami w długoletniej, historycznej perspektywie.

Rzeczywiście, wydaje mi się, że terytorium na wschodniej flance nie interesuje Pana tak mocno. Wyspę Tarabarow, na przykład, oddał Pan Chinom w 2004 r. A czy Kaliningrad, na przykład, mógłby Pan również oddać?

- My niczego nie oddajemy! To były terytoria, jawiące się, jako sporne, w stosunku, do których, prowadziliśmy negocjacje z Chińską Republika Ludową  przez 40 lat, co chcę podkreślić - 40 lat. I w końcu nadszedł kompromis. Część terytorium wreszcie przypisano Rosji, część Chińskiej Republice Ludowej.

Chcę także podkreślić, że było to możliwe wyłącznie - co szalenie istotne - na tle bardzo wysokiego poziomu zaufania, który istniał w tym momencie między Rosją a Chinami. I jeśli my osiągniemy ten sam wysoki poziom zaufania z Japonią, to i tu możemy dojść do podobnych kompromisów.

Ale istnieje zasadnicza różnica między sprawami - związanymi z japońską historią i, powiedzmy, z naszych negocjacji z Chinami.

Na czym ona polega?  Polega na tym, że japoński problem powstał w wyniku II wojny światowej i znajduje się w międzynarodowych dokumentach, dot. wyników tej wojny. Nasze rozmowy z chińskimi przyjaciółmi w kwestiach dot. granicy nie mały nic wspólnego II wojną światową i takich konfliktów - nie  było. To po pierwsze i a raczej, po drugie.

Po trzecie – w odniesieniu do zachodniej stron, pan wspomniał, Kaliningrad.

To żart, oczywiście...

- A ja Panu odpowiem bez żadnych żartów. Jeśli ktoś chce rozpocząć przegląd wyników II wojny światowej, proszę bardzo, przedyskutujmy ten temat. Tylko, że nie należy dyskutować o Kaliningradzie, ale o wszystkich, o ziemiach wschodnich Niemiec, o Lwowie, który był częścią Polski, i tak dalej, i tak dalej. Są też Węgry i Rumunia. Jeśli ktoś jest chętny otworzyć tą puszkę Pandory i zacząć nad nią pracować, proszę bardzo, sztandar w dłoń, zaczynajcie!

Tłumaczenie własne  
na podstawie rosyjskich stenogramów 
udostępnionych przez Kancelarię Prezydenta FR 
zapis video i zdjęcia
Kancelaria Prezydenta FR