W relacjach Polska-Rosja - polskie media są prostackie

         Mam już serdecznie dosyć wszystkich przekaźników informacji w Polsce - mediów papierowych, telewizyjnych i internetowych. 
        Zamknęły się w kokonie wąskiego kręgu informacji - piszą praktycznie tylko o Smoleńsku (wrak, apele o zwrot wraku,  filmy o katastrofie itp), o  objawach skrajnej pogardy wobec innego człowieka jakie lansuje nam nieustannie polska prawica oraz o wszelakiego rodzaju pogrzebach. 
        Ten obraz Polski odrzuca mnie od mediów na kilometry.
        Na świecie i w Polsce dzieje się mnóstwo innych rzeczy wartych uwagi.

        Kilka dni temu do Polski przyjechał Siergiej Naryszkin, przewodniczący Dumy Państwowej FR. Głównym celem wizyty rosyjskiego gościa były obchody 68 rocznicy wyzwolenia przez Armię Czerwoną nazistowskiego obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu-Brzezince (Auschwitz-Birkenau) i ponownie otwarcie rosyjskiej stałej ekspozycji w muzeum obozowym: „Tragedia, odwaga, pamięć”.

        Szef Dumy spotkał się też z przedstawicielami najwyższych władz Polski – prezydentem oraz marszałkami Sejmu i Senatu. Będąc w Krakowie, kurtuazyjnie złożył kwiaty na grobie prezydenta Kaczyńskiego.

        Polskie media relacjonowały wizytę wg utartego standardu, na pierwszy plan wynosząc apel prezydenta Komorowskiego o zwrot resztek rozbitego samolotu, to samo było w relacji ze spotkania w sejmie czy senacie. Czasem bąknęły o kwiatach na Wawelu.

        Sergiej Naryszkin to trzecia osoba w państwie rosyjskim, po prezydencie i premierze.   Doświadczony polityk, pochodzący w bezpośredniej linii ze znakomitego rodu rosyjskiej arystokracji, spokrewnionej z carską dynastią Romanowów przez bojarską córkę Natalię Naryszkinę, II żonę Aleksego I, matkę Piotra I Wielkiego. Naryszkinowie są też spokrewnieni z polskimi rodami m. in.: Lubomirskich, Potockich, Czetwertyńskich. To nie jest „zwykły aparatczyk”, czy „kumpel Putina z KGB”, jak lansują go polskie media. To dumny Rosjanin, arystokrata o genealogii liczonej wiekami rosyjskiej historii.

         Jeśli przyjąć, że premier Rosji z reguły udaje się zagranicę w sprawach ekonomicznych czy w celu podpisania umów gospodarczych, to wizyta Siergieja Naryszkina w Polsce nabiera szczególnego znaczenia. Ale nie wiem, czy w Polsce ktokolwiek to zauważył.

         Nic nie dzieje się bez przyczyny. 

         Oddelegowanie do Polski na kolejną rocznicę wyzwolenia nazistowskiego obozu i powtórne otwarcie wystawy - tak wysokiego rangą przedstawiciela Federacji Rosyjskiej jest niejako zwiastowaniem innego, ważniejszego zdarzenia, jakim niewątpliwie byłaby wizyta prezydenta Putina w Polsce.

         Polskie media i znakomita większość polityków pojawienie się w naszym kraju szefa rosyjskiej Dumy całkowicie zlekceważyła.

         Marszałek sejmu Ewa Kopacz nie towarzyszyła swemu odpowiednikowi w Oświęcimiu, choć protokół dyplomatyczny tego wymagał. Wizyta u Bronisława Komorowskiego, wg oficjalnych komunikatów kancelarii prezydenckiej, miała charakter kurtuazyjny z apelem o zwrot wraku tupolewa. Chociaż, moim zdaniem, dla prezydenta, historyka z wykształcenia i chełpiącego się szlacheckim pochodzeniem, spotkanie z Siergiejem Naryszkinem, powinno być szalenie intrygujące.

         Zwłaszcza, że przewodniczący Dumy Państwowej, poza dziejami swego znakomitego rodu, miał wiele interesujących rzeczy Polsce do zakomunikowania, np. to, że 2015 rok został ogłoszony Rokiem Polski w Rosji i Rokiem Rosji w Polsce. Rosjanie zakładają, że będzie on przełomowym na drodze zbliżenia Rosjan i Polaków i rozpoczęli solidne przygotowania. Przedstawiciele izb wyższych  parlamentów Rosji i Polski  pracują wspólnie nad organizacją Forum Regionów Rosji i Polski, które odbędzie się w połowie maja w Kazaniu i będzie poświęcone rozwojowi kultury i edukacji.

         Ale o tym ani w oficjalnych komunikatach władz polskich, ani w mediach – nie ma ani słowa. Jest o wraku i aktach spraw sprzed dziesiątków lat.

         Naryszkina potraktowano w Polsce lekceważąco, nieadekwatnie do funkcji i roli, a także bez zastanowienia się nad rzeczywistym celem jego wizyty w naszym kraju.  
        Tylko, kto się nad tym poważnie zastanawia? 
         Dla polskich mediów i większości polityków najważniejszy jest wrak samolotu, stawiany ponad prawem - i rosyjskim, i międzynarodowym.

Temat ten omówiłam także na polskojęzycznych łamach redakcji internetowej 

 rosyjskiego radia "Głos Rosji", 

artykuł " Polska-Rosja:brak równowagi" 

ukazał się 1 lutego 2013 r. 

http://polish.ruvr.ru/2013_02_01/Polska-Rosja-brak-rownowagi/