Serce ze spiżu trudno się dzieli,
kruche, jak opłatek – hojnością piękne
W tym, co kruche – prawda drzemie.
Tego wieczora - kruszynę odłamać
by, słowa w dar chleba przemienić
jednemu rzec – kocham cię,
drugiemu serdeczne – dziękuję.
Przy wigilii, dzieląc się sobą,
z okruchem opłatka w dłoni
zaspakajamy głód serca.
***
Kанун Рождества
Сердце из кладовой-трудно разделить,
хрупкие, как oблатка - щедро красивые
В том, что хрупко-правда дремлет.
В тот вечер-крушину отломать
чтобы, слова в дар хлеба обратить
одному сказать – я люблю тебя,
другому сердечному-спасибо.
В канун Рождества, разделяя друг друга,
с крошкой oблатка в руке
утоляем голод сердца
*
Christmas Eve
The heart of the larder is hard to divide,
fragile as a wafer – the bounty of the beautiful
In what is fragile - truth slumbers.
This evening - the crusher to break
to turn words into a gift of bread
tell one – I love you,
to the other cordially - thank you!
On Christmas Eve, sharing,
with a crumb of a Christmas wafer
in the palm of your hand
we satisfy the hunger of the heart.
Na zdjęciu
drewniana szopka, zrobiona z drewna wyrzuconego na brzeg, dar patriarchy Kiryłła dla jednej z kaliningradzkich cerkwi (Kaliningrad, 13 września 2019 r..
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz