Polska – za, a nawet przeciw

Z inicjatywy strony amerykańskiej, odbyła się rozmowa telefoniczna premiera Donalda Tuska z wiceprezydentem Stanów Zjednoczonych Joe Bidenem – podała na początku tygodnia kancelaria polskiego premiera - Wiceprezydent Biden przedstawił aktualną sytuację polityczną w kontekście użycia broni chemicznej w Syrii oraz działania, jakie administracja amerykańska planuje podjąć w porozumieniu ze społecznością międzynarodową. Donald Tusk stanowczo potępił użycie broni chemicznej. Pozytywnie ocenił też inicjatywę państw - sygnatariuszy oświadczenia potępiającego użycie broni chemicznej i zapowiedział poparcie Polski dla tego dokumentu. Jednocześnie premier poinformował stronę amerykańską, że Polska nie będzie brała bezpośredniego udziału w ewentualnej akcji militarnej.

W Polsce panuje pewien ledwo skrywany dualizm w prowadzeniu polityki zagranicznej, a osią niezgody jest stosunek Polski do Rosji. Inne stanowiska reprezentuje premier polskiego rządu, inne szef polskiej dyplomacji. Premier odcina się od wszelkich działań militarnych USA wobec Syrii i stoi na stanowisku zbliżonym do rosyjskiego, tj. za pokojowym, dyplomatycznym rozwiązywaniem problemów syryjskich. Minister Sikorski stara się wspierać sekretarza Johna Kerry, zwolennika inwazji USA na Syrię, co było widać podczas spotkania szefów dyplomacji UE i USA w Wilnie. Ministrowi Sikorskiemu pomagali koledzy ze Szwecji i Niemiec z mizernym skutkiem. Unia jest podzielona ocenami wydarzeń w Syrii, liderzy UE i NATO nie są zainteresowani inwazją militarną. Wielka Brytania zamknęła swoje bazy dla wojsk USA, po raz pierwszy od czasów II wojny światowej.

Telefon wiceprezydenta USA do polskiego premiera był gestem rozpaczy, zapewne inspirowanym przez sekretarza Kerry po konsultacjach z ministrem Sikorskim w Wilnie. Premier Tusk nie udzielił poparcia dla polskiego udziału w interwencji militarnej. 
Dokument przyjęty w Wilnie jednak poparł, uznając enigmatyczne racje USA twierdzące, że cywilną ludność wytruł syryjski rząd, na co brak dowodów i o czym publicznie mówili nawet najbliżsi doradcy prezydenta Obamy. Donald Tusk uwierzył wiceprezydentowi USA na słowo.

Podczas gorącej linii USA-Polska, Rosja w porozumieniu z rządem Syrii, zaproponowała przejęcie międzynarodowego nadzoru nad syryjską bronią chemiczną. Zapanowała konsternacja. 
Można przyjąć, że minister Sikorski wraz ze swoimi protektorami z USA wystawił polskiego premiera do wiatru. Teraz minister Sikorski wmawia, że Rosja posłuchała jego rad i przejęła odpowiedzialność za arsenały broni rządu syryjskiego. Pracy rosyjskiej dyplomacji nie dostrzega.

Analogiczną sytuację przeżywał świat w 1958 r.

Afryka północna wrzała, świat arabski zrzucał jarzmo kolonializmu. Mocarstwa na opuszczonych przyczółkach walczyły o wpływy:  USA - militarnie, w oparciu o doktrynę „E” - zmodyfikowaną przez Eisenhowera doktrynę Tumana, leżącą u podstawy jej zimnowojennej polityki zagranicznej,  ZSRR - dyplomatycznie. Przewaga była po stronie ZSRR. Wojska USA operowały nie tylko na Morzu Śródziemnym, ale na Pacyfiku i u wybrzeży Chin. 
Na tej dosyć enigmatycznej podstawie USA dwukrotnie próbowały obalić rząd syryjski, przeprowadziły kilka akcji bojowych na Morzu Śródziemnym, by zastraszyć siły antyrządowe w Jordanii i Libanie, wysłały żołnierzy do Libanu i spiskowały w celu obalenia lub zamordowa­nia egipskiego przywódcy Nasera. Z powodu konfliktów między Tajwanem a Chinami, USA rozważały użycie broni jądrowej wobec Chin. Wojska radzieckie postawiono pod broń. Nad światem zawisła groźba III wojny światowej.

Jest jednak pewna różnica w tym, co działo się 55 lat temu, w na przełomie lata i jesieni 1958r., a  rokiem 2013r.

Doba Internetu i nowoczesnych technik komunikacji spowodowała, że wiele informacji, dawniej pilnie strzeżonych i tajnych wychodzi na jaw. Światowa opinia publiczna potępia pomysły interwencji zbrojnej w Syrii - od papieża, po licznych ekspertów, nawet z najbliższego otoczenia prezydenta Obamy. Racje Rosji są coraz bardziej niepodważalne, USA coraz bardziej – wątpliwe.

Zachowanie Johna Kerry staje się coraz bardziej nonsensowne. Jego wypowiedzi stawiają USA w coraz gorszym świetle, jak informacja o opłaceniu działań wojennych USA w Syrii z kasy …Arabii Saudyjskiej. To wszystko postawiło prezydenta USA w dwuznacznej sytuacji. Ameryka jawi się, jako najemnik wynajmowany do zabijania.

Tymczasem dyplomacja rosyjska odnotowuje spektakularne sukcesy. Rosja z powodzeniem buduje wizerunek mocarstwa dążącego do pokojowego rozwiązania konfliktu i skutecznie rozgrywającego tę arcytrudna partię na politycznej szachownicy świata.

Próby przeszczepienia znowelizowanej doktryny „E” na grunt Europy nie przynoszą USA spodziewanych efektów, choć wykreowały w Unii spore grono admiratorów tzw. polityki transatlantyckiej wobec Rosji. Nawet w Polsce.

Internetowa redakcji polska radia "Głos Rosji" 

opublikowano 11 wrzesnia 2013 r.

http://polish.ruvr.ru/2013_09_11/Polska-za-a-nawet-przeciw/